Hakim «Müstədrək» kitabında və digər mühəddislər də öz kitablarında Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alih)-in belə buyurduğunu nəql etmişlər: “Adəm (əleyhis-salam) o xətaya mürtəkib olan zaman “Ya Rəbbi əs’əlukə bihəqqi Mühəmmədin ləmma ğəfərtə li – Pərvərdigara, mən Səni Mühəmmədin haqqına and verirəm ki, məni bağışlayasan!” - deyə dua etdi. Allah-taala buyurdu: “Sən Mühəmmədi haradan tanıdın, halbuki onu hələ yaratmamışam?! Adəm dedi: Məni Öz qüdrətinlə xəlq etdiyin, Öz ruhundan mənə üfürdüyün zaman başımı qaldırdım və gördüm ki, ərşin sütunlarında bu cümlələr yazılıb: La ilahə illəllah, Mühəmmədun rəsulullah.” Bu ibarədən başa düşdüm ki, Sən Mühəmmədin adını Öz adına yalnız o zaman əlavə edərsən ki, o, Sənin nəzərində məxluqatın ən sevimlisi olmuş olsun.” Allah xitab etdi: “Düz dedin: O, Mənim məxluqlarımın içərisində ən sevimli bir şəxsdir. Mühəmmədin haqqına and verib Məni çağır, Mən də səni bağışlayım.[1]”
[1] «Müstədrək», Hakim, 2-ci cild, səh.615; Hafiz Süyuti «Xəsaisun-nəbəviyyə» kitabında onu nəql etmiş və səhih bilmişdir. Beyhəqi, adətən, zəif rəvayətləri nəql etmədiyi «Dəlailun-nubuvvət» kitabında qeyd etmiş, Qəstəlani və Zərqani «Məvahibul-lədəniyyə»də bu hədisi nəql etmiş və səhih saymışdır, digər şəxslər də eynilə. Əlavə mə’lumat almaq üçün bax: «Məfahimu yəcibu ən tusəhhəhə», səh.127-dən sonra.