مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

برای کسانی که آنجا هستند نمی تواند بخواند و باید آنها را آموزش دهد؛ در مورد کسانی که آنجا نیستند مانعی ندارد ولی خود آنها هم در وطن بخوانند.‌

در حکم ناخن گرفتن تفاوتى ميان انگشت اضافى و غير آن نيست (بنا بر احتياط واجب).

نائب بگیرد و لازم نیست خودش انجام بدهد.

گرفتن ناخنِ شخصِ غیر محرم توسّط محرم، اشكالی ندارد.

در اين صورت كفّاره‌اى لازم نيست.

هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخن‌ها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخن‌های اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخن‌های اصلى و بعضى از ناخن‌های اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخن‌های اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخن‌های اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مى‌پردازد.

هرگاه گرفتن ناخن از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، چيزى بر او نيست.

رنگ كردن موها، درصورتی‌که به آن تزيين گفته شود، براى محرم اشكال دارد؛ هرچند قصد زينت نكرده باشد و درصورتی‌که جنبه تزيين نداشته باشد (مثل این‌که براى درمان حنا ببندد) مانعى ندارد.

تفاوتى در گرفتن ناخن‌ها با قيچى و ناخن‌گیر و حتّى با دندان نيست.

در حرمت جدا كردن مو از بدن، تفاوتى بين کم‌وزیاد بودن موى ازاله شده نيست، بلكه ازاله يك مو نيز حرام است؛ هرچند ازنظر كفّاره تفاوت دارد.

اگر گرفتن ناخن از روى عمد باشد، كفّاره گرفتن هر ناخن يك مد طعام (حدود 750 گرم) است؛ و هرگاه تمام ناخن دست‌ها را بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است. همچنين اگر تمام ناخن‌های دست‌وپا را در يك مجلس بگيرد، كفّاره آن يك گوسفند است؛ امّا اگر ناخن دست‌ها را در يك مجلس و ناخن پاها را در مجلس ديگر بگيرد، كفّاره آن دو گوسفند است.

مُحرم (چه مرد و چه زن) نبايد مو از بدن خود جدا كند؛ خواه با تراشيدن باشد، يا قيچى كردن، يا كندن به هر وسيله ديگر (مثلاً به‌وسیله دارو)، خواه شخصاً اين كار را انجام دهد، يا ديگرى را وادارد تا او را اصلاح نمايد؛ حتّى جدا كردن يك مو از بدن جايز نيست و فرقى ميان اعضاى بدن نمى‌باشد.