مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هیچ دعائی نیاز به اجازه استاد نیست و لازم است از دعاهای معتبر استفاده شود.‌

حواله دهنده و طلبكار و كسى كه سر او حواله داده‌شده هر سه بايد بالغ و عاقل باشند و كسى آن‌ها را مجبور نكرده باشد، و سفيه و ممنوع از تصرّف در اموالشان نباشند.

سلسله البول برای تحفظ می‌تواند سوره را ترک نماید، ولی غیر از او نمی‌توانند و اگر وضو باطل شود باید نماز را با شرایط اعاده کنند.

احتياط واجب آن است كه از نقاطى از شهر مکه، كه از مسجد تنعيم دورتر است (يعنى از محدوده حرم بيرون است) احرام نبندد (مسجد تنعيم نزدیک‌ترین حدّ حرم است).

در هر دو مورد سجاده کافی است. (مهر کفایت نمی‌کند.)

خشک بودن لازم نیست.

كسى كه براى تقصير، تراشيدن سر را انتخاب مى‌كند، احتياط آن است كه تمام سر را بتراشد و به قسمتى از آن قناعت نكند.

احتیاط آن است که از متولی اجازه بگیرند ولى اگر متولی نسبت به مصالح مسجد مخالفت یا بی‌اعتنایی کند از حاکم شرع اجازه بگیرند، ولی اگر برخلاف آن کارى انجام‌شده، ضررى به نمازخواندن در مسجد و حتّى ساختمان‌های جدید نمی‌رساند.

ملحق كردن چيزى از مسجد به كوچه و خیابآنجايز نيست و چنانچه برخلاف اين حكم شرعى ملحق كنند بايد قيمت زمين الحاقى به نرخ روز گرفته و صرف توسعه و نیازهای مسجد شود.

درصورتی‌که بتواند با تأخیر انداختن طواف، خود و لباس خويش را بدون مشقّت تطهير كند، احتياط آن است كه چنين نمايد؛ به‌شرط آن‌که وقت باقى باشد.

اگر كسى گوش و چشم او از معمول ضعیف‌تر يا بسيار قوی‌تر است اعتبارى به آن نيست بلكه اعتبار به گوش و چشم‌های معمولى است.

قرارداد وكالت را می‌توان به‌وسیله خواندن صيغه فارسى يا عربى يا هر زبان ديگر انجام داد، همچنين اگر عملاً به ديگرى بفهماند كه او را وكيل كرده و او هم عملاً بفهماند كه قبول نموده است (مثلاً مال خود را براى فروختن به او بسپارد و او هم قبول كند) آن نيز صحيح است.

جعاله با هر عبارتی که بر درخواست انجام دادن عمل در برابر پرداخت اجرت از سوی جاعل دلالت کند، صورت می‌گیرد و بر زبان راندن الفاظ ویژه‌ای لازم نیست؛ و در مورد عامل هم اگر کار را آغاز کند، به‌منزله قبول اوست.

جعاله با هر عبارتی که بر درخواست انجام دادن عمل در برابر پرداخت اجرت از سوی جاعل دلالت کند، صورت می‌گیرد و بر زبان راندن الفاظ ویژه‌ای لازم نیست؛ و در مورد عامل هم اگر کار را آغاز کند، به‌منزله قبول اوست.

براى غسل و كفن و نماز و دفن میّت بايد از ولی او اجازه بگيرند، شوهر نسبت به زن خود از همه اَوْلىاست، سپس كسانى كه از میّت ارث می‌برند به ترتيبى كه در ارث بیان‌شده، ولايت بر میّت دارند و چنانچه در يك طبقه وارث مرد و زن باشند، احتياط واجب اين است از هر دو اجازه بگيرند.