خسارات ناشی از صدمات روحی و روانی
یکى از مسائل مورد ابتلا در محاکم دادگسترى خسارات ناشى از صدمات بدنى واردشده به افراد است: آیا صدمات بدنى، فقط شامل صدمات فیزیکى است، یا شامل صدمات روحى و روانى نیز می‌شود؟ با توجّه به اینکه صدمات روحى و روانى به‌مراتب اثراتى بدتر از صدمات فیزیکى به دنبال دارد و چه‌بسا ممکن است فردى به خاطر چنین اثرات روحى و روانى تا آخر عمر رنج بکشد و همچنین ممکن است فرد در مدّتى که صدمه واردشده، از کار و فعالیت (خصوصاً کارهاى علمى) بازایستد و به هدفى که مدّ نظر داشته نائل نشود و مسیر دیگرى را اجباراً در پیش گیرد، آیا چنین خساراتى شرعاً قابل جبران هست؟
با توجّه به اینکه صدمات روانى قابل‌اندازه‌گیری نیست و نمی‌توان حدّ و حدود آن را معیّن کرد، بنابراین تعیین خسارت براى آن مشکل است و غالباً سبب دعوى می‌شود، همان چیزى که اسلام از آن به شدّت پرهیز دارد، البتّه در بعضى از موارد، مانند از دست دادن هوشیارى کامل (جنون) یا به مقدار کمتر که قابل‌اندازه‌گیری باشد، جبران خسارت آن در فقه اسلامى پیش‌بینی‌شده است.
