مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مانعى ندارد.‌

گرچه آب چاه براثر افتادن چيز نجس در آن نجس نمى‏شود، ولى مستحب است مقدارى از آن را براى هريك از اشياء نجس بكشند و دور بريزند، اين مقدار در کتاب‌های مفصل فقهى تعیین‌شده است. اما اگر آب چاه براثر ريختن عين نجس در آن بو يا رنگ يا طعم نجاست گيرد نجس می‌شود و اگر بعداً اين تغيير، خودبه‌خود از بين برود آب چاه پاك نمى‏شود، مگر اين‏كه آب‌های تازه‏اى از آن بجوشد و با آن مخلوط گردد.‌

این کار جایز است؛ ولى اگر می‌خواهد از حج خود به‌طور کامل نتیجه بگیرد تمام اموال خود را پاک کند؛ بنابراین چنانچه پول قربانى و احرام آن‌ها از پول مخمّس باشد حج صحیح است و إلاّ اشکال دارد و درهرحال گناه کرده است.

فقیر يا مسکین بنابر احتياط واجب نمی‌تواند بيش از مخارج سال خود و عيالاتش را از زكات بگيرد و اگر كسرى دارد تنها به‌اندازه كسرى خود می‌تواند بگيرد.

مصرف جو و آبى كه در آن است در هر سه صورت بالا جايز است، به‌شرط این‌که مدّت زيادى در آن نماند.‌

اگر در داخل قبرستان بوده باشد همان حکم ثابت است اما اگر مانند قبر مرحوم مجلسی (ره) جای مستقلی است و صدق قبرستان نمی‌کند آن حکم شامل آن نمی‌شود.

این‌گونه ذرات، حتّى اگر علم به بقاى آن وجود داشته باشد، مشمول احکام غصب نیست و در حکم تألف است. نکته: حکم تألف (تلف‌شده) یعنی کالعدم محسوب می‌شود نسبت به اینکه مال غصبی محسوب گردد (ذرات غذا مصداق بودن عین مال غصبی نیست).

جایز نیست، زیرا اسقاط ما لم یجب است.

هرگاه بدهكار، طلبكار خود را حواله بدهد كه طلبش را از شخص ديگرى بگيرد و طلبكار قبول كند، بدهى بر ذمّه آن شخص مى‏شود و بدهكار از بدهى خلاص مى‏شود.

اگر زمين موات بوده است كسى مالك آن مى‏شود كه آن را آباد كند (مثلاً خانه بسازد) و اگر سابقاً آباد بوده تعلّق به مالك سابق دارد و اجازه او لازم است؛ مگر این‌که او از طريق غصب بر آن مسلط شده باشد و صاحب اصلى معلوم نباشد، كه بايد با اجازه حاكم شرع به نيازمندان داد.

در ضمانت بايد «بدهكار» معيّن باشد، بنابراين اگر دو نفر به كسى بدهكار باشند و كسى بگويد من ضامنم كه بدهى يكى از آن دو نفر را بدهم، چون معيّن نكرده باطل است

این مطلب را به اطلاع آنها برسانید هر طور رضایت دهند عمل کنید.

هرگاه تا يك سال اعلان كند و يا در محل اعلان شده نگهدارى شود و صاحب مال پيدا نشود،پيداكننده مخيّر است يكى از چهار كار را انجام دهد: 1- آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هروقت صاحبش پيدا شد اگر آن مال موجود نيست، عوض آن را به او بدهد. 2- به صورت امانت براىاو نگهدارى كند.3- از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4- آن را به حاكم شرع بسپارد و احتياط مستحب صدقه دادن يا سپردن به حاكم شرع است.

پولى را كه خرج خريدن وسايل حرام می‌کند (مانند انگشتر طلا براى مرد و وسايل لهو و لعب) خمس دارد.

در صورتى که موجب اهانت به نماز جماعت اوّل نباشد، مانعى ندارد.