وظیفه کثیر الظن در نماز و سایر اعمال
وظیفه کثیرالظن در نماز (یعنی کسی که زیاد دچار ظن و گمان میشود نه کثیرالشک) چیست؟
در فرض سؤال مانند کثیرالشک است و چنین کسی نباید به شک خود اعتنا کند.
در فرض سؤال مانند کثیرالشک است و چنین کسی نباید به شک خود اعتنا کند.
زنى که شوهر او مفقود شده است چند حالت دارد:الف) اگر صبر کند تا خبرى آید مانعى ندارد و باید نفقه او را از مال شوهرش داد.ب) اگر انفاق کننده اى از ولى یا غیر او باشد باید صبر کند، مگر این که عسر و حرج شدید و ضرر مهمّى حاصل شود که حاکم شرع مى تواند او را طلاق دهد.ج) در غیر این دو صورت، رفع امر به حاکم شرع مى کند و او به مدّت چهار سال از اطراف محلّ فقدان وى تحقیق مى کند، اگر خبرى نشد نخست به ولىّ او پیشنهاد طلاق مى کند و اگر او طلاق نداد خودش طلاق مى دهد سپس عدّه وفات نگه مى دارد (هر چند کفایت عدّه طلاق رجعى نیز قوى است امّا احتیاط مهما امکن ترک نشود) و بعد شوهر مى کند. اگر شوهر اوّل مادام که در عدّه است مراجعه کرد اولى است و اگر بعد از عدّه ـ حتى قبل از ازدواج مجدّد ـ شوهر اوّل بیاید طلاق نافذ است و تنها با رضایت طرفین و عقد جدید امکان بازگشت است.
زن مستحاضه باید بعد از آن كه خونش قطع شد، فقط براى اولين نماز بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد، که در این صورت مستحاضه ی کثیره باید غسل انجام بدهد.
در هر زماني می تواند وضو را به نيت طهارت بگيرد و تا زماني که وضو دارد می تواند با آن هر نمازي بخواند؛ اما احتياط آن است که اگر به نيت نماز واجب وضو می گیرد نزديک وقت نماز باشد (مثلاً 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان).
اگر در صحن يكى از امامان علیهم السلام يا امام زادگان كه سابقاً قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را مخصوص قبرستان وقف كرده اند، وضوگرفتن از آن حوض يا نهر اشكال ندارد.
وضوگرفتن از نهرهاى بزرگ و كوچك جايز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضوگرفتن صريحاً نهى كند احتياط واجب ترك است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغيير داده اند، احتياط واجب آن است كه از آن وضو نگيرند.
آبطلا، حکم طلا را ندارد و شیر و ناودان حکم ظرف را ندارند و در مورد لوله نیز جای تأمل دارد.
درصورتی که مانع رسیدن آب به بدن نباشد اشکالی ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جایز است، و در این صورت حکم جبیره دارد مگر این که واقعا کشت حقیقی باشد و جزء بدن شود و در صورت تشرف به حج در فرض اوّل باید یک کفّاره برای عمره و یک کفّاره برای حج بدهد.
درصورتیکه در حفظ آن کوتاهی نکرده و مقصر نبوده است تنها اجارهبهای یک ماه را باید بپردازد.
در هر صورت با توجه به این که ذاتا خطرناک است و خطراتی دارد جایز نیست.
باید مانعى از رسيدن آب نباشد و هرگاه می داند چيزى به اعضاى وضو چسبيده، ولى شك دارد كه آيا مانع رسيدن آب هست يا نه، بايد آن را برطرف كند.
بايد براى تيمّم، موانع را از اعضاى تيمّم برطرف كند و اگر انگشترى در دست دارد بيرون آورد، همچنين اگر موى پيش سر روى پيشانى افتاده آن را بايد كنار زند، حتّى اگر احتمال قابل توجهى مىدهد كه مانعى در كار باشد بايد جستجو نمايد.
هنگامى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادت هاى خود را انجام دهد و هرگاه قبل از گذشتن ده روز از ولادت، دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته ده روز يا كمتر از ده روز است، تمام آن نفاس مى باشد ولی روزهايى كه در وسط پاك بوده، عباداتش صحيح است.
اگر در منطقه اي که فرد در آن جا حضور دارد، زلزله رخ دهد -خواه کسي بترسد يا نه- يا صاعقه و مانند آن، اتفاق افتد، و اکثر مردم بترسند بايد بلافاصله نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت کرده و احتياط مستحب آن است که تا آخر عمر هر وقت توانست بخواند.
براى وضو، شستن صورت مرتبه اوّل واجب است و احتياط واجب، ترك مرتبه دوم است، امّا مرتبه ی سوم و بيشتر حرام است. منظور از مرتبه اوّل آن است كه تمام عضو را بشويد خواه با يك مشت آب باشد يا چندين مشت، وقتى كه تمام شد يك مرتبه حساب مى شود.