مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه وضو بگیرد یا غسل کند بعد بفهمد آب براى او ضرر داشته، وضو و غسل او صحیح است.

عرق بدن اگر باعث مضاف شدن آب نشود اشکال ندارد هرچند بهتر این است که اوّل عرق را بشوید بعد غسل کند.

در فرض سؤال غسل جنابت مقدم است و میت را تیمم بدهند.

اگر اين ريزش مو به عسر و حرج تبديل شود و چهره فرد به‌گونه‌ای می‌شود كه به‌زحمت می‌افتد می‌تواند غسل جبيره‏ اى انجام دهد و اگر ممكن نشود تيمم كند.

در فرض سؤال غسل باطل است.

غسل صحیح است و اگر سبب قضا شدن نماز او شود گناه مهمی کرده است.

در تمام مواردى كه غسل بر او واجب می‌شود اگر غسل كردن مكرّر براى او ضرر دارد، يا مايه مشقّت زياد است می‌تواند به‌جاى آن تيمّم كند.

اگر كسى نمى‌دانسته غسل بر او واجب شده بايد نمازهايى را كه از زمان وجوب غسل تا انجام دادن اولین غسل واجب، يا غسل مستحبی كه با دليل معتبر ثابت‌شده (مثل غسل جمعه، غسل احرام، غسل شب‌هاى قدر و جز آن) انجام داده قضا كند. اگر نمى‌دانسته جنب يا حائض شده است روزه صحيح است و اگر جنب يا حائض بودن را می‌دانسته ولي حکم را نمی‌دانسته (که بايد غسل کند) بنابراحتیاط واجب روزه را قضا کند ولي کفاره ندارد.

با توجه به آنچه نوشته‌شده است باید برگردد و آن جزء و قسمت را بشوید.

هرگاه شك كند غسل كرده يا نه بايد غسل كند ولى اگر بعد از غسل‏ شك كند غسل او صحيح بوده يا نه اعتنا به شك نكند.

مانعی ندارد و آفتاب مستقیم کراهت می‌آورد.

خشك بودن بدن قبل از غسل لازم نيست، بنابراين مى‌توان نخست بدن را شسته و تميز كرد، سپس غسل كرد.

شرم و حيا مجوّز ترك غسل و اكتفا به تيمّم بدل از غسل نمى‌شود، مگر اينكه در حدّ عسر و حرج باشد. درهرحال اگر تا اواخر وقت نماز صبر كند و درزمانی كه وقت براى غسل كردن نيست تيمّم بدل از غسل كند و نمازش را بخواند نمازش صحيح است، هرچند كار خلافى كرده است.

در فرض سؤال، احتياط واجب آن است که اگر به نيت نماز واجب غسل انجام می‌دهد نزديک وقت نماز (مثلاً 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان) باشد، در ضمن نسبت به گذشته تکلیفی ندارد و اعمال او صحیح است اما از این به بعد رعایت نماید.

هرگاه فرد يقين كند وقت نماز داخل شده و نيّت غسل واجب كند بعد معلوم شود كه پيش از وقت بوده، غسل او صحيح است، همچنين اگر به نيّت نماز واجب غسل كند، بعد معلوم شود وقت گذشته بوده است، غسل او صحيح می‌باشد.