مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و بعد از آن وضو بگيرد و اعاده نمايد

هرگاه بعد از نماز شك كند وضو گرفته يا نه، نماز او صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد.

كسى كه در كارهاى وضو يا شرايط آن مثل پاك بودن آب و وجود مانع بر اعضاى وضو، زياد شك مى‏كند، بايد اعتنا نكند و مطابق معمول مردم انجام دهد

هرگاه انسان وضو داشته و شك كند باطل شده يا نه، بنامى‏ گذارد كه وضوى او باقى است و بعكس اگر كسى وضو نداشته، شك دارد وضو گرفته يا نه، بنا مى‏گذارد كه وضو نگرفته است.

اگر بعد از فراغت وضو شك كند همه كارهاى وضو را انجام داده يا نه، يا شرايط در آن جمع بوده يا نه، اعتنا نكند، امّا اگر در حال وضو شك كند بايد به جا آورد.

انجام این کار اشکالی ندارد.

باطل نمی شود.

خیر موجب بطلان وضو نیست.

در فرض سوال وضو باطل نمی شود.

وسواس باعث اسراف آب می شود و کار حرامی است ولی باعث بطلان وضو نمی شود مگر اینکه در شستن دست چپ وسواس داشته باشد که در نتیجه آب اضافی خارج از وضو محسوب می شود و برای مسح دچار مشکل خواهد شد.

هر گاه استبراء را بعد از وضو انجام دهد و رطوبت های مشکوک به بول خارج شود، نجس است و وضو باطل می شود و اگر استبراء انجام ندهد و رطوبت مشکوک خارج نشود وضو صحیح است.

هشت چيز وضو را باطل مى ‏كند:1- خارج شدن ادرار. 2- مدفوع. 3- بادى كه از مخرج مدفوع خارج شود. 4- خوابى كه بر عقل غلبه كند و به واسطه آن چشم نبيند و گوش نشنود، ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود وضو باطل نمى‏ شود. 5- هرکاری كه عقل را از بين ببرد مانند مستى، بيهوشى و ديوانگى (بنابر احتياط واجب). 6- استحاضه زنان. 7- كارى كه براى آن بايد غسل كرد، مانند جنابت. 8- مسّ ميّت انسان.

مسّ آن بدون وضو اشكال ندارد.

مسووليّت آن بر عهده كسى است كه حرمت آن را نگه نمى دارد.

بگونه ای آن را خورد کند که شکل ظاهری آیات ، قابل تشخیص نباشد.