مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

با دست چپ مسح مى کند.

اشکالى ندارد.

در فرض سوال اگر مقداری از روی پا باقی مانده است همان قسمت را مسح نماید و اگر از مچ پا قطع شده احتیاط آن است که روى ساق پا را مسح کند و اگر غیر آن باشد مسح ساقط است.

مسح را روى بقیّه پا مى کشد.

اگر بتواند بدون مشقّت نائب بگیرد، سر و پا را مسح مى کند و الاّ از او ساقط است.

اگر خشک کردن محلّ مسح مشکل زیادى ندارد خشک کند در غیر این صورت مى تواند به همان صورت مسح کند.

شستن باقی مانده ی دست لازم نمی باشد.

هنگام وضو دادن فرد، نایب با دستان خود صورت او را می شوید و احتیاط آن است که فاصله بین انگشتان منوب عنه را رعایت نماید و آن مقدار را بشوید.

باید هنگام وضو صورت خود را بشوید بدین صورت : با دستش هر مقدار که امکان بود صورت خود را شسته و اگر ممکن نبود با دست مصنوعی، هر چند می تواند صورت را به صورت ارتماسی بشوید یعنی صورت را زیر شیر آب بگیرد و بعد دست و پاها را مسح می نماید.

در واجبات وضو تفاوتى ندارد.

وضو برای نمازهای مستحبی شرط است ولی واجب نیست یعنی می تواند وضو و نماز، هر دو را ترک کند.

وضو ی ترتیبی به این صورت است که : بعد از نیت، صورت را از بالاى پيشانى(جايى كه موى سر مى‏رويد) تا آخر چانه بشویند. سپس دست راست را از آرنج تا سر انگشتها و بعد از آن دست چپ را به همين ترتيب شسته و بعد از آن جلو سر را با رطوبتی كه در دست باقى مانده(آب وضو) مسح نموده سپس پای راست و در آخر پای چپ را از سر یکی از انگشتها (غیر از انگشت کوچک) تا برآمدگى پشت پا با همان رطوبتى كه در دست مانده مسح می كند.

وضو عملی تعبدی است که از شستن صورت و دستها و مسح جلو سر و روى پاها تشکیل شده و به دو روش ترتیبی و ارتماسی انجام می شود.

همشير، پسر و دخترى كه از يك زن شير خورده باشند.

اوّلاً: بعد از اجرای صیغة عقد، اصل بر صحّت آن است؛ مگر دلیل معتبری بر خلاف آن اقامه شود. ثانیاً: چنانچه عقد نیز خوانده نشده بود، اصل عدم رضاع است و باید ثابت شود که آن زن او را شیر داده است و چون مدّعی است قسم او فایده¬ ای ندارد و باید با دلیل معتبر ادّعای خود را ثابت کند.