اگر زنی پرده بکارت خود را ترمیم کند لازم نیست به خواستگار خود بگوید ولی اگر بعد از ازدواج، مرد فهمید، حق فسخ او باقی است
هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه وقت براى انجام واجبات بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلًا براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب ، قضا كردن نماز است.
اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند، بايد روزهايى كه خون او نشانه حيض دارد حيض قرار دهد (به شرط اين كه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد) و اگر بيشتر باشد، يا همه روزها را يك جور ديده، احتياط واجب آن است كه هفت روز اوّل را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.
عده اش مانند عده سایر زنان است.
هرگاه سه روز يا بيشتر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را دارد و بعد ده روز يا بيشتر خونى را ببيند كه نشانه هاى استحاضه را دارد و مجدّداً خونى را ببيند كه نشانه حيض را دارد، بايد تمام خونهايى را كه نشانه حيض داشته است حيض قرار دهد.
در صورتی که هدفش این بوده که خدمات من مجانی نیست و شوهر هم اطلاع پیدا کرده و راضی شده است گرفتن اجرت المثل مانعی ندارد.
هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاك شده ام، حرف او قبول است، مگر اين كه مورد سوءظن باشد.
اگر زن را مجبور به این کار کند زنای به عنف محسوب می شود.
بنابر احتیاط واجب باید از کارهایی که بر او حرام بود، مثل توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن اجتناب نماید؛ مگر طلاق و نزدیکی با همسر که قبل از غسل جایز است(هر چند در مورد نزدیکی، احتیاط مستحب ترک آن می باشد)
مرد مجبور نیست او را طلاق دهد ولی اگر کراهت شدید باشد و سازش امکان پذیر نشود سزاوار است از او جدا شود.
بنابر احتیاط واجب باید از کارهایی که بر او حرام بود، مثل توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن اجتناب نماید؛ مگر طلاق و نزدیکی با همسر که قبل از غسل جایز است(هر چند در مورد نزدیکی، احتیاط مستحب ترک آن می باشد).
هرگاه زن بگويد شوهر ندارم می‌توان حرف او را قبول كرد به‌شرط آنكه متّهم نباشد.
اجازه لازم نیست ولی به گونه ای رفتار کند که اگر مرد عاقل بود رفتار می کرد.
