مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید آن را متنجس اول حساب کنید.

باید آن را متنجس دوم فرض کنید.

چنانچه ذرات کف وجود داشته باشد واسطه اول محسوب می‌شود.

منظور از متنجس دوم به بعد این است که متنجس دوم خشک شود سپس با رطوبت جدیدی به سومی ملاقات کند و سومی هم به همین ترتیب.

درصورتی‌که همان دست را قبل از خشک شدن بزند نجس می‌شود ولی اگر خشک شود و مجدداً دست خیس گردد و به‌جایی بزند نجس نمی‌شود.

در فرض سؤال شلوار هم متنجس دوم است و بدن را نجس می‌کند.

چيزى كه نجس شده مثلاً دستى كه با بول ملاقات كرده، اگر با رطوبت با چيز پاكى ملاقات كند آن‌هم نجس می‌شود.

تا دو واسطه باعث انتقال نجاست می‌شود نه بیشتر، یعنى اگر دست نجس مثلاً به دست دیگرى بخورد آن‌هم نجس می‌شود و اگر آن، به شىء سوّمى بخورد نجس می‌شود، ولى اگر شىء سوّم به چهارمى بخورد نجس نخواهد شد و به تعبیر دیگر، متنجّس اوّل و دوم سبب سرایت نجاست می‌شود ولى متنجّس سوم سبب نخواهد شد. و این امر بسیارى از مشکلات باب طهارت و نجاست را حل می‌کند.

هرگاه گردوغبار نجس روى بدن يا لباس و فرش و مانند آن بنشيند و هر دو خشك باشد نجس نمى‏شود كافى است آن را تكان دهند، همچنين اگر رطوبت غيرمسرى داشته باشد، امّا اگر يكى از آن‌ها تر باشد نجس می‌شود و اگر در نجاست گردوغبار يا رطوبت محل شك داشته باشد، آن‌هم پاك است.

باطن بدن نجس نمی‌شود.

نجس نمی‌شود.

هرگاه چيزى مانند سوزن در داخل بدن با نجاستى مانند خون ملاقات كند نجس نمى‏شود، مشروط بر آن‌که موقع بيرون آمدن، آلوده به خون نباشد.

هرگاه ظرفى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجسى بگذارند، چنانچه آب با فشار از آن خارج شود داخل ظرف نجس نخواهد شد.

اخلاطى كه از بينى يا گلو مى‏آيد هرگاه غليظ باشد و نقطه‌ای از آن خون داشته ‏باشد همان نقطه نجس ‏است اگر روان باشد، همه نجس می‌شود.

هرگاه جايى از بدن كه عرق دارد نجس شود، هر جا كه عرق به آن سرايت كند نجس می‌شود.