چنین مطلبى صحت ندارد و آسیب به بدن در عزادارى اشکال دارد.
در مجالس مخصوص به خودشان اشکالى ندارد مشروط به آنکه آسیبى به بدن نرسانند.
اگر دهان به‌خوبی شستشو داده شود که اجزاى غذا باقى نماند - حتی اگر بو و طعم غذا باقی باشد- روزه صحیح است.
در فرض سؤال، مزارعه به هم نمی‌خورد و ورثه آنها به‌جای آنان خواهند بود، ولى اگر زارع بميرد و شرط كرده باشند كه شخصاً زراعت كند مزارعه به هم مىخورد و اگر زراعت نمايان شده باشد بايد سهم او را به ورثهاش بدهند، ولى ورثه نمی‌توانند صاحب زمين را مجبور كنند كه زراعت در زمين باقى بماند، مگر اينكه چيدن آن موجب ضرر و زيان آنها شود.
درصورتی‌که مراعات حجاب شرعى را بنمایند و مزاحمت ایجاد نکنند، حرام نیست، ولى بهتر است این کار را ترک کنند.
چنین کاری جایز نیست و باید به‌صورت جدی توبه نماید و تکرار نکند مگر اینکه راه شناخت منحصر به آن باشد.
بهتر این است اول در مجلس سخنرانی که در مسجد تشکیل‌شده شرکت کرده و بعد از مراسم مسجد به عزاداری در بیرون از مسجد بپردازند.
بهتر است از یک ماه قبل موهایش را نزند و احتیاط مستحب آن است که کمی بلند نگه دارد.
نباید از شکوه اربعین چیزی کاست و شرکت زنان اشکالی ندارد ولی جهات شرعی را باید رعایت نمایند.
باید صاحب آن را پیدا کند و پول آن را به او بدهد و اگر به‌هیچ‌وجه صاحب آن پیدا نشد باید پول آن را به شخص فقیری صدقه بدهند.
شىء مزبور مطمئناً براى روزه اشکال دارد و بنا بر احتیاط واجب مبطل روزه است، در غیر حال روزه نیز استفاده از آن شرعاً بدون اشکال نیست.
درصورتی که ذراتی از آن وارد چشم شود همان حکم را دارد.
جاهل به مسئله در حكم كسى است كه فراموش كرده است. (هرگاه نماز طواف را فراموش كند و اعمال پس از نماز را بجا آورد و پس از توجّه نماز طواف را انجام دهد، اعاده اعمال پس از نماز براى او لازم نيست؛ هرچند احتياط مستحب در اعاده آن اعمال است.)
نجس بودن چيزى از سه‌راه ثابت می‌شود: اوّل آنکه انسان يقين پيدا كند، ولى گمان حتّى گمان قوى كافى نيست؛ بنابراين، غذا خوردن در بعضى از اماكن عمومی که گاه انسان گمان قوى به نجس بودن آنها دارد جايز است، مگر آنكه يقين به نجاست پيدا كند. دوم آنکه «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست (مانند صاحب‌خانه و فروشنده و خدمتكار) خبر دهد كه آن چيز نجس است. سوم دو نفر عادل و يا حتّى يك نفر گواهى دهد.
