مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه ضرر نگفتن بیش از ضرر گفتن باشد، لازم است آن خبر بیان شود.

چنانچه زمين در تصرّف او بوده بايد اجاره آن مدّت را مطابق معمول به مالك بدهد و اگر نقصى در زمين پیداشده آن را نيز ضامن است.

هرگاه شخصى كه قرعه به نام او اصابت می‌کند موظّف باشد به نيابت از تمام صاحبان پول به اين سفر برود اشكالى ندارد.

نذر دو قسم است: نذرى كه به صورت «مشروط» انجام مى‏شود، مثلًا مى‏گويد: چنانچه مريض من خوب شود انجام فلان كار براى خدا بر عهده من است (اين را «نذر شكر» گويند) يا اگر مرتكب فلان كار بد شوم فلان كار خير را براى خدا انجام خواهم داد (و آن را «نذر زجر» گويند)، دوم نذر مطلق است و آن اين‏كه بدون هيچ قيد و شرطى بگويد: «من براى خدا نذر مى‏كنم كه نماز شب بخوانم» و همه اينها صحيح است.

ظاهر این است که در مهرالمثل حدّ معینى نیست، والا مهرالمثل صدق نمی‌کند و روایاتى که خلاف آن را بگوید ظاهراً معمول بهاى اصحاب نیست.

شرکت ها و یا سازمان هایی که به کفار در حال جنگ با مسلمانان مثل امریکا، اسرائیل و انگلیس یا به محاربین کمک می کنند و یا به عمل آنها راضی و خوشحال می شوند در حکم محارب هستند.

به هنگام طواف كردن به هر شكل برود مانعى ندارد؛ مى‌تواند آهسته يا تند، سواره يا پياده راه برود، يا حتّى بدود، ولى بهتر آن است كه به‌طور عادى و با آرامش راه برود و ذكر خدا گويد.

عنوان جنین از همان لحظه انعقاد نطفه به آن اطلاق می‌شود و تفاوتی بین لقاح طبیعی و مصنوعی نیست.

روزه را در سفر نمی‌توان انجام داد حتی در مکه و مدینه مگر اینکه قصد ده روز کند و سه روز روزه مستحبی در مدینه یک استثناء است.

تمام کسانى که از مال ارث می‌برند حقّ قصاص دارند مگر زوج و زوجه که حقّ قصاص ندارند ولى در دیه سهیم‌اند.

كسانى كه براى شركت در نماز مغرب يا ظهر به مساجد مکه و مدينه مى‌روند و در جماعت آن‌ها شركت مى‌كنند، مى‌توانند بعد از نماز جماعت، نماز عشا يا عصر خود را به‌طور فرادى بجا آورند.

اگر اطراف مرقد مسجد نیست نماز تحیت ندارد اما اگر نماز زیارت واردشده می‌توانند بخوانند در غیر این صورت خواندن دو رکعت نماز به نیت قربت مطلقه و اهداء ثواب آن به امامزاده مانعی ندارد.

حرام نیست ولی باید او را از تکرار این کار منع کند.

باید تمام نسخه‌های موجود توسّط آگاهان بررسى شود و الفاظ رکیک و آنچه دون شأن امام است، از آن حذف گردد و به‌صورت معقول و متین درآید تا استفاده از آن‌ها شرعاً مجاز باشد.

احتیاط واجب آن است که بلافاصله بعد از حج بجا آورد و تأخیر نیندازد و اگر ناچار به تأخیر شد، قبل از پایان ذی‌الحجه بجا آورد.