مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر به صورت و دست می چسبد فاقد الطهورین است.

مانعی ندارد.

هرگاه قبل از غروب آفتاب كوچ كند، اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، درصورتی‌که يادش بيايد اگر امكان دارد بايد بازگردد و اگر مراجعت نكند گناهكار است و بنا بر احتياط كفّاره نيز دارد و اگر يادش نيامد چيزى بر او نيست.

گوسفندى را که براى زکات می‌دهد احتیاط واجب آن است که حداقل سال اوّل آن تمام‌شده باشد اگر بز می‌دهد دو سال آن تمام‌شده باشد.

هرگاه زني را که شوهردارد براي خود عقد کند:1- اگر يکي از مرد يا زن، بداند زن شوهردارد و بداند عقد کردن زن شوهردار حرام است آن زن بر او حرام ابدي می‌شود، خواه نزديکي کرده باشد يا نه.2- اگر هیچ‌کدام نمی‌دانسته‌اند زن شوهردارد (مثلاً زن فکر کرده اگرچند سال از شوهر جدا باشد مطلقه محسوب می‌شود) چنانچه نزديکي کرده‌اند زن بر او حرام می‌شود و اگر نکرده‌اند حرام نمی‌شود.اگر عقد را فردي به وکالت از آن‌ها خوانده باشد نه خودشان، در هیچ‌یک از دو صورت، حرام ابدي حاصل نمی‌شود و پس از عده می‌توانند ازدواج کنند.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

در صورتی که مشغول وظیفه طلبگی باشد از نظر ما مانعی ندارد.

حق الله است.

آلوده کردن رودخانه‌ها و دریاچه‌ها به‌طوری‌که موجب اتلاف جانداران آبزى شود و درنتیجه مردم گرفتار خسارت و زیان گردند، جایز نیست.

منظور این است که در حدود متعارف باشد و زائد بر آن بدون اذن شوهر جایز نیست. منظور از متعارف یعنی اینکه مثلاً اگر شهرستانی باشد ماهی یک‌بار دیدار کند و اگر در همان شهر است هفته‌ای یک‌بار دیدار کند و در همان روز برگردد.

اگر در حال سعى صفا و مروه يادش آمد كه طواف را ناقص به‌جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان‌جا كه ناقص كرده تكميل كند، سپس بقيّه سعى را بجا آورد و طواف و سعی‌اش هر دو صحيح است. لكن احتياط واجب آن است كه اگر طواف كمتر از نصف (سه شوط و نیم) بوده، آن را تمام كند و سپس اعاده نمايد. همچنين اگر سعى را كمتر از چهار بار انجام داده، آن را تمام نموده و سپس اعاده كند و در هر دو حالت مى‌تواند طواف يا سعى را رها كرده، از اوّل بجا آورد.

همه این‌ها در حال ضرورت جايز است.

اگر شروع به خواندن سوره کرده و در خواندن حمد شک کند یا به رکوع یا قنوت رفته و شک در حمد یا سوره کند نباید به شک خود اعتنا کند و نماز در این حالت صحیح است.

سجده بر ناخن، مطلقاً صحیح نیست. بر پشت دست نیز تا زمانی که چیزهایی که سجده بر آن صحیح است، در اختیار دارد، صحیح نیست، هم‌چنین در سجده‌های مستحبی می‌توانند بر فرش سجده نمایند.

در بعضى از موارد می‌توان از طریق شرطى حقّ همسر را محدود کرد، مانند حقّ سکنى و امثال آن، امّا در مواردى که شرط برخلاف کتاب و سنّت یا مقتضاى عقد باشد جایز نیست، خلاصه موارد مختلف است.