لمس و نظر به باطن بدن نامحرم
آيا لمس و نظر باطن بدن نامحرم، اعم از ريهها، ناى، مرى، قلب، معده، روده، مثانه و رحم، حكم ظاهر را دارد؟
در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است.(حتی در صورت عدم لمس اعضا)
در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است.(حتی در صورت عدم لمس اعضا)
اگر جاهل مقصر باشد یعنی در فراگرفتن مسئله کوتاهی کرده است لازم است بهتدریج قضا کند اما اگر جاهل قاصر بوده قضای نمازها لازم نیست.
در فرض سؤال، ادّعای صوری بودن از سوی شوهر وجهی ندارد.
در فرض سوال اگر مقداری از روی پا باقی مانده است همان قسمت را مسح نماید و اگر از مچ پا قطع شده احتیاط آن است که روى ساق پا را مسح کند و اگر غیر آن باشد مسح ساقط است.
اگر وقت دارد باید طواف و نماز آن را دوباره در حال پاکى بجا آورد و اگر وقت ندارد حج او مبدّل به حج افراد میشود و عمره مفردهای بعد از حج بجا میآورد.
استطاعت طريقى یعنی داشتن جواز سفر و نبودن مانعى درراه و عدم خوف بر جان و مال و آبروى خويش.
اگر وسواس او بهطور غیرقابلتحملی شدید میشود واجب نیست و بعداً قضا کند.
با توجّه به نزدیکی زخم ها و اتّصال عرفى آن، یک حارصه محسوب مى شود.
خوردن و آشامیدن برای شخص جنب کراهت دارد، اما اگر وضو بگیرد کراهت آن برطرف می شود؛ البته حکم کراهت، شامل خوردن و آشامیدن هاى جزئى مانند چشیدن غذا نمى شود.
شايسته است زوّار محترم به هنگام زيارت، رعايت حال ساير زائرين را بنمايند.
حج او تبدیل به افراد شده است و باید ادامه دهد و بعد از اتمام حج، عمره مفرده بجا آورد.
ورثه در اینجا جانشین مورث خود نمی شوند.
اگر ذرات ریزی در دهان باشد یا به دندانها چسبیده باشد که صدق خوردن نکند اشکال ندارد اما احتیاط آن است که از خواندن نماز همراه با شکلات و مانند آن پرهیز کنند.
اگر شرط کرده باشند که ثمن در زمان معینی پرداخته شود و به این شرط عملنکرده، بایع حق فسخ دارد. در غیر این صورت حق فسخ ندارد.
در مورد حضانت: مادر نسبت به دختر تا 7 سال و پسر تا دو سال و پدر در بقیه مدّت حضانت و سرپرستی را بر عهده میگیرند و اگر آنها صلاحیت نداشته باشند حاکم شرع تصمیم میگیرد حضانت را به چه شخصی بدهد و در مواردی که پدر فوت میکند با مراجعه به حاکم شرع در صورت صلاحیت داشتن مادر حضانت به او واگذار میشود، البته در مواردی که حضانت بر عهدهی والدین است نیازی به اجازهی حاکم شرع نیست.در مورد قیمومیت: چنانچه پدر یا جد پدری زنده باشند قیمومیت دارند و اگر هیچکدام از آن دو نباشند یا صلاحیت نداشته باشند، با اجازهی حاکم شرع میتوان شخص دیگری مانند مادر یا برادر یا عمو یا دایی را بهعنوان قیّم مشخص نمود.