مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که تحقیق کنند و جهات شرعی و اخلاقی و اعتقادی در او حاصل باشد اشکال ندارد.

منظور از عدالت آن است که بر طبق شئون آنها هرکدام متناسب حالش رفتار کند و عدالت همیشه به معناى مساوات نیست و در مورد حقّ القسم آن است که براى هرکدام یکى از چهار شب را قرار دهد.‌

در صورتی که مدت قابل توجهی از تمکین خودداری کند ، ازدواج مجدد اشکال ندارد. ‌

در بعضی از روایات به این مطلب اشاره شده است.‌

در صورتی که خطر مهمی نداشته باشد و بتوانند از وسایلی استفاده کنند که جلوی سرایت را بگیرد مانعی ندارد.‌

هرگاه بیماری هر دو مشابه باشد مانعی از ازدواج آنها نیست و الا اگر متفاوت باشد تنها در صورتی که بتوانند با استفاده از وسایلی از سرایت جلوگیری کنند جایز است و در غیر اینصورت جایز نیست.‌

هرگاه منظور این است که ازدواج بدون مهریه باشد شرط باطل است و باید مهر المثل بپردازد.‌

شرط هایی که به طور مسلم بین طرفین قبل از عقد گذاشته می شود و عقد را بر اساس آن می خوانند واجب است مراعات شود هر چند هنگام خواندن عقد تکرار نشوند.‌ بنابراین اگر مرد  قبل از عقد شرط را قبول کرده (شرط مبنی علیها العقد) باید طبق آن عمل کند، البته در صورت تخلف زن حق فسخ ندارد.‌

مفسد عقد نبوده و عقد باطل نیست.‌

در صورتی که ضرر یا ناراحتی قابل ملاحظه ای داشته باشد می تواند تمکین نکند.‌

چنین شرطی صحیح نیست.‌

باید به نحوی زن دوم را راضی کند.‌

ازدواج باطل نیست، سعی کنید تدریجا با تذکرات دوستانه او را به وظیفه اش آشنا کنید.‌

می تواند پول را به او ندهد ولی قطعا هر دو مرتکب گناه بزرگی شده اند و باید توبه کرده و با کارهای نیک آینده، گذشته را جبران کنند.‌

در صورتی که در عرف محل شروع زندگی مشترک بدون جشن عروسی معمول نیست می تواند امتناع کند ولی رفت و آمد آنها با یکدیگر مانعی ندارد.‌