مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آن بچّه ها به يكديگر و به آن مرد و به همه آن زنان محرم می شوند.

هرگاه زنى از شير مربوط به يك شوهر، چندين بچّه را شير دهد همه آنان به يكديگر و به شوهر و زنى كه آنان را شير داده محرم مى شوند.

انسان با دخترى که خواهرزاده یا برادرزاده انسان به او شیر کامل داده محرم است و نمى تواند با او ازدواج کند و همچنین اگر نوه خواهر یا نوه برادر انسان آن دختر را شیر داده باشد.

انسان با دخترى كه خواهر انسان يا زن برادر او از شیر مربوط به برادرش او را شیر كامل داده باشد محرم است و نمى تواند با او ازدواج كند.

هرگاه زنى كودكى را شیر دهد به برادرهاى آن بچه محرم نمى شود و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهرهاى بچه اى كه شیر خورده محرم نمى شوند.

اگر به دیگری از شیر فرزندی که فوت کرده شیر دهد در صورتی که با مراعات شرایط شیر دادن باشد سبب محرمیت می شود.

حکم رضاع در این مورد جارى نیست، و این مسأله از مسائلى است که در میان فقها کاملا مشهور است، و مدارک معتبرى دارد که شیر بدون ولادت، تأثیرى در حصول محرمیت ندارد.

زن مى تواند براى اين كه از شيرش استفاده كنند اجير شود و لازم نيست از شوهر خود اجازه بگيرد، ولى اگر به واسطه شير دادن حقّ شوهر از بين برود، بدون اجازه او جايز نيست.

خوب است زنها هر بچه اى را شیر ندهند، زيرا ممكن است فراموش كنند به چه كسانى شیر داده اند و بعداً دو نفر محرم با يكديگر ازدواج كنند، مخصوصاً در اين ايّام كه با وجود امكان استفاده از شیر خشك و امثال آن، كمتر ضرورتى براى شیر دادن به بچه هاى ديگر وجود دارد.

بهتر است در برابر شیر دادن مزدى از شوهر خود نگيرد، ولى حق دارد بگيرد و اگر مادر بخواهد بيشتر از دايه مزد بگيرد شوهر مى تواند بچه را از او گرفته به دايه دهد.

چنانچه این سخن را در حالى گفته اید که دو شاهد عادل حضور داشته اند و آن زن هم در حال عادت نبوده بعد از پاک شدن با او نزدیکى نکرده باشید باید کفّاره بدهید و کفّاره آن دو ماه روزه است که باید سى و یک روز آن پشت سر هم باشد و اگر توانایى به روزه نداشته باشید 60 مسکین را طعام دهید امّا اگر دو شاهد عادل حضور نداشته، کفّاره اى هم ندارد و این سخن بى اثر است، در ضمن توجّه داشته باشید در آن جا که کفّاره لازم باشد تا کفّاره ندهید همسرتان بر شما حلال نمى شود.

ظهار باید در حضور دو نفر عادل و در حال پاکی باشد که در آن پاکی با شوهر آمیزش نکرده باشد؛ در این صورت همسرش به او حرام می شود که برای حلیّت، مرد باید کفاره بدهد و بعد از کفاره می تواند رابطه عادی با همسرش داشته باشد.

ظهار آن است که مرد به همسرش بگوید تو مانند مادر من هستی و هدفش از این کار این باشد که از او جدا شود.

با توجه به آنچه نوشته اید، اقرار مذکور باطل است.

نفى ولد شبهه، که شرعاً ملحق به فراش است، تنها از راه لعان ممکن است.