مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که خصم باشند، شهادت آنها اشکال دارد.

اين مسئله دو صورت دارد: گاه براى طبيب خوف ضرر حاصل می‌شود، يعنى احتمال قابل‌توجهی نسبت به زيان داشتن روزه براى او حاصل می‌شود، در اينجا می‌تواند همان را به بيمار منتقل كند، چنانچه بيمار از قول طبيبخوف ضرر پيدا كرد روزه را ترك می‌کند. صورت دوّم آن است كه احتمال ضعيف و کم‌رنگی باشد، در اينجا نمی‌توان ترك روزه را به بيمار توصيه كند.

چنانچه زن در حال عادت ماهيانه باشد و خيال كند احرام بستن براى او جايز نيست و در ميقات احرام نبندد، اگر مى‌تواند، بايد به ميقات برگردد و مُحرم شود و اگر نمى‌تواند، به خارج حرم رود و در انجام‌ احرام ببندد و اگر نمى‌تواند، از همان‌جا كه هست احرام ببندد و حج و عمره او صحيح است.

خواندن آواز در حضور مردان جایز نیست، ولي براي زنان درصورتی‌که آهنگ آن مناسب مجالس لهو فساد نباشد و منع قانونی نیز نداشته باشد اشکال ندارد.

۱ تا ۳. كار تزريق كننده مانند كار طبيب است; هرگاه حاذق باشد و اخذ برائت (به‌طور عام يا خاص) كند ضامن نيست و بدون اخذ برائت ضامن است؛ و در صورت سهل‌انگاری یا حاذق نبودن، مطلقاً ضامن است.

شركت كردن او در نماز جماعت به اين صورت اشكال دارد، نماز خود را فرادى بخواند خداوند ثواب جماعت را به وى می‌دهد.

تقسیم و طبخ آن به هر شکل باشد مانعي ندارد، هرچند در برخي روايات از آبگوشت نام‌برده شده است.

اگر جزء حیوانات درنده قرار گیرد حرام گوشت خواهد بود ولو اینکه گیاه خوار باشد و با توجه به تحقیقات انجام شده این حیوان، درنده است.

کار خوبی است و رضایت پدر و مادر شرط نیست ولی اگر آن‌ها اذیت و آزار می‌شوند باید از این کار خودداری کرد.

در هر موردى باید تابع دلیل آن مورد بود، مثلا در مسأله فرار از حفیره ادلّه شامل مورد علم قاضى نمى شود، ولى در بعضى از موارد علم قاضى حکم اقرار را دارد.‌

مداوا کردن فرد بهائی با رعایت موارد طهارت برای پزشک مانعی ندارد.

ضامن است، مگر اينكه قبلاً به طور خصوصى يا به طور عام نسبت به خسارتها اعلام برائت كرده باشد.

هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز شك كند كه نماز را خوانده يا نه يا حتّى گمان كند نخوانده است، به شك اعتنا نكند، ولى هرگاه پيش از گذشتن وقت نماز شك كند، بايد نماز را به‌جا آورد، حتّى اگر گمان دارد نماز را خوانده كافى نيست.

آرى احرام آن‌ها صحيح است. هر كس به هر ميقاتى رود و ازآنجا محرم شود كافى است.

كسانى كه ميقات براى آن‌ها مشخص نيست نمى‌توانند به گفته راهنما، يا رئيس كاروان، كه مى‌گويد فلان محل ميقات است، محرم شوند، مگر این‌که از گفته آن‌ها اطمينان پيدا كنند، بلكه ظن حاصل از گفته اهل اطّلاع نيز كافى است. در غير اين صورت بايد به اهل محل مراجعه كنند و درصورتی‌که هيچ راهى پيدا نشود قبل از رسيدن به محلی كه احتمال مى‌دهند ميقات باشد نذر مى‌كنند و احرام مى‌بندند.