امربه‌معروف و نهى از منکر وظیفه همه مسلمان‌هاست و کسى نمی‌تواند جلوى آن را بگیرد ولى باید طورى انجام گیرد که نظم دانشگاه‌ها و مؤسسات به هم نخورد.
درصورتی‌که که آن آب‌شور و تلخ سبب ضرر و زیان گردد و حفر چاه جدید موجب وارد آمدن ضرر به دیگران نشود مانعی ندارد.
كفّاره در همه موارد نزدیکی در حال احرام، يك شتر است و فرقى ميان همسر دائم و موقّت نيست. همچنين نزديكى از جلو و عقب در اين احكام يكسان است.
در مسئله مربوط به حکومت باید از ولی‌فقیه پیروی شود.
هرگاه مرگ مغزى به‌طور كامل و مسلّم باشد و هیچ‌گونه احتمال بازگشت به زندگى عادى وجود نداشته باشد، برداشتن بعضى از اعضا (خواه مانند قلب باشد يا كليه يا عضو ديگر) براى نجات جان مسلمانى، مانعى ندارد، خواه وصیت به اين کارکرده باشد يا نه ولى بهتر جلب رضايت اولياى ميّت است.
نسبت به غیر همسر و فرزندان کوچک بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
بهتر است پاها به هم نزدیک باشند.
اولا: مراد این است که در هر بار قرآن خواندن که عرفا مرتبه دیگر محسوب می‌شود تلاوت بیش از هفت آیه در این اوقات کراهت دارد. ثانیاً: کراهت در اینجا به معنی این نیست که اصلاً ثواب ندارد بلکه به این معنی است که ثوابش از قرآن خواندن در ایام دیگر کمتر است.
قرض دادن از كارهاى بسيار مستحب است و درآیات قرآن مجيد و اخبار معصومين علیهم‌السلام درباره آن زياد سفارش شده، از پیغمبر اکرم صلی‌الله عليه و آله روایت‌شده كه « هركس به برادر مسلمان خود قرض دهد مال او زياد مىشود و ملائكه بر او رحمت مىفرستند و اگر با بدهكار خود مدارا كند بدون حساب و به‌سرعت از صراط مىگذرد و كسى كه برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد بهشت بر او حرام مىشود» و نيز در روايتى آمده است كه «ثواب صدقه‌ده برابر است و ثواب قرض هيجده برابر!»
ولىّ دم در این صورت امام و حاکم شرع است.
دو روز از سال روزه‌اش حرام است: عيد فطر (اوّل ماه شوّال) و عيد قربان (دهم ماه ذی‌الحجه).
هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخن‌ها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخن‌های اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخن‌های اصلى و بعضى از ناخن‌های اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخن‌های اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخن‌های اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مى‌پردازد.
هر دو صورت جایز است و مانعی ندارد.
