مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1- در این گونه موارد به هیچ وجه، حکم قرعه جارى نمى شود، و باید دیه در میان دو یا چند نفر به طور مساوى تقسیم شود.‌ 2- از جواب بالا معلوم شد.‌

نوشتن این آیات و اسامی شرعا جایز نیست.

مشهور ميان جمعى از فقها اين است كه بايد طواف در فاصله مقام ابراهيم و خانه كعبه باشد و از هر طرف بايد اين فاصله در نظر گرفته شود، بنابراين در طرف «حجر اسماعيل» محدوده طواف شش ذراع و نيم (كمتر از سه متر و نيم) خواهد بود، زيرا حجر اسماعيل (كه مجموعاً بيست ذراع است) از آن كم مى‌شود، ولى حق اين است كه طواف در تمام مسجدالحرام جايز مى‌باشد؛ هرچند در غير مواقع ازدحام رعايت احتياط مستحب است؛ يعنى اگر طواف كردن در فاصله مزبور مشكل نباشد، از آن حد خارج نشود.

اگر كودكى يك شبانه روز شیر زنى را بخورد باعث محرميّت مى‏شود، ولى بايد در بين يك شبانه روز غذا يا شیر زن ديگرى را نخورد، مگر اين‏كه غذا بقدرى كم باشد كه به حساب نيايد، همچنين در بين پانزده مرتبه شیر خوردن بايد شیر زن ديگرى را نخورد، و در هر مرتبه بايد بقدرى بخورد كه سير شود و بنابر احتياط واجب دو دفعه بطور ناقص، نه دو دفعه حساب مى‏شود و نه يك دفعه.

درصورتی‌که اين كار براى معالجه اجتناب‌ناپذیر باشد و از مريض يا اولياى او اجازه گرفته باشد، ضامن نيست. در غير اين صورت ضامن است.

۱- چنانچه اين روش مانند ساير روش‌ها سبب عقيم شدن باشد جايز نيست; مگر در موارد ضرورت.۲- اگر لمس و نظر لازم نيايد، ازاین‌جهت مشكلى نيست.

آرى مطالبه ارش نیز ساقط می‌‌شود.

در مواردی مثل مهریه و... نمی تواند حکم جلب صادر نماید.‌

با توجه به روایاتی که در این زمینه نقل‌شده است پوشیدن شلوار در حالت ایستاده کراهت دارد و به‌صورت نشسته و با خواندن اذکاری که برای آن هنگام ذکرشده مستحب است.

جایز نیست.

اگر موقع اجراى صیغه عبارت به همین صورت خوانده‌شده و قیمت هر یک از این امور بیان‌شده است مهریّه واقعى همان مبلغ ذکرشده است ولى اگر به‌طور یقین ثابت شود که شوهر قصد قیمت داشته و زن قصد سکه نه قیمت، مهریّه مذکور باطل می‌شود و باید مهرالمثل داده شود.

انسان نمى‏تواند بيش از مقدار ثلث مال خود را وصیت كند، مگر اين‏كه ورثه اجازه دهند، خواه اين اجازه قبل از فوت او باشد يا بعد از فوت.

می‌‌توان معامله قبل را فسخ کرد و با مبلغ بیشتر و به‌صورت نسیه معامله جدیدی را انجام داد.

قرآن مجيد در يك عبارت كوتاه و پرمعنى مى‌فرمايد: «( و َلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا براى خدا بر مردم است كه حج خانه او كنند، آن‌ها كه توانايى رفتن به‌سوی او دارند». و در ذيل همين این مى‌فرمايد: «(وَ مَنْ كَفَرَ فَاِنَّ الله غَنِىٌّ عَنِ الْعالَمينَ)؛ و هر كس كفر ورزد (و حج را ترك كند، به خود زيان رسانده)، خداوند از همه جهانيان بى‌نياز است». جمله «براى خداست بر مردم...» به ضميمه تعبير به «كفر» در مورد كسانى كه حج واجب را ترك مى‌كنند، اهميت فوق‌العاده آن را در اسلام کاملاً روشن مى‌سازد. قابل توجّه این‌که در تفسير این شريفه 72 سوره اسراء: (و َمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلًا). از امام صادق 7 روایت‌شده كه يكى از مصاديق این، كسى است كه حج واجب خود را پيوسته به تأخیر مى‌اندازد تا مرگ او فرا مى‌رسد (او در قيامت نابينا خواهد بود).در حديث ديگرى آمده است: «هركس حج واجب را بدون عذر ترك كند، روز قيامت يهودى يا نصرانى محشور مى‌شود». و در مقابل، براى حج آن‌چنان پاداش‌های عظيمى در روايات اسلامى واردشده، كه درباره كمتر عملى ديده مى‌شود.چنان‌كه در حديثى از امام صادق 7 مى‌خوانيم: «كسانى كه حج و عمره به‌جا آورند ميهمان خدا هستند، هر چه بخواهند خدا به آن‌ها مى‌دهد و هر دعايى كنند به اجابت مى‌رسد و اگر درباره كسى شفاعت كنند پذيرفته مى‌شود... و اگر در اين راه بميرند خداوند تمام گناهان آن‌ها را مى‌بخشد». و نيز در حديث ديگرى از پيامبر اسلام 9 مى‌خوانيم: «اَلْحَجُّ المَبْرُورُ لَيْسَ لَهُ جَزاءٌ الا الجَنَّة؛ حج مقبول پاداشى جز بهشت ندارد!». و در حديث سوّم از همان حضرت مى‌خوانيم: «مَنْ حج الْبَيْتَ... خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَومٍ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ؛ كسى كه حج به‌جا آورد از گناه پاك مى‌شود، همانند روزى كه از مادر متولّد شده است». و اين بزرگ‌ترین موهبت و برترين افتخار و بالاترين پاداش است.

اگر پاى انسان يا ته كفش او براثر راه رفتن روى زمين نجس، نجس شود با راه رفتن روى زمين پاك، يا كشيدن بر زمين، پاك می‌شود، به‌شرط اين‏كه زمين پاك و خشك باشد و عين نجاست زايل گردد و نيز بايد زمين خاك، يا سنگ، يا آجرفرش، يا سيمان و يا مانند آن باشد. امّا با راه‌رفته روى فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس، پاك نمى‏شود.