مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتياط واجب اجتناب از گوشت آن است.

كسى كه سگ را فرستاده وقتى برسد كه شكار جان داده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن وقت نباشد، آن شکار حلال است. امّا اگر زمانى برسد كه به اندازه سربريدن وقت دارد مثلًا چشم خود را حركت مى دهد يا پاى بر زمين مى زند، بايد سر حيوان را مطابق دستور شرع ببرد وگرنه حرام است.

كسى كه سگ را مى فرستد بنابر احتياط واجب بايد مسلمان يا بچه مسلمانى كه خوب و بد را مى فهمد باشد، كسى كه نسبت به اهل بيت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله اظهار دشمنى كند مسلمان نيست و شكار او اشكال دارد.

قرار دادن محدوديّت هاى زمانى و مكانى، در صورتى كه به شكل منطقى و قابل قبول باشد، آن هم جايز است.

در صورتى كه وجه، عادلانه بوده باشد، و براى حفاظت محيط زيست و بقاى نسل حيوانات صرف گردد، مانعى ندارد، همچنين قرار دادن محدوديّت هاى زمانى و مكانى، در صورتى كه به شكل منطقى و قابل قبول باشد، آن هم جايز است.

در صورتى كه به وسيله شكار خونى از آنها جارى شود و پيش از آن كه شكارچى برسد و سر آنها را ببرد جان بدهند، پاك و حلال است.

در شكار استقبال شرط نيست.

اگر با شمشير يا سلاح ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با رعایت شرايط شرعی شکار، حيوانى را دونيم كند و سر و گردن در يك قسمت باقى بماند اگر وقتى برسد كه حيوان جان داده است، هر دو قسمت حلال است، همچنين اگر زنده باشد ولى وقت براى سر بريدن تنگ باشد امّا اگر وقت براى سر بريدن دارد آن قسمت كه در آن سر نيست حرام است و آن قسمت ديگر كه سر دارد اگر مطابق دستورشرع ببرد حلال است.

هرگاه با اسلحه يا سگ غصبى، حيوانى را شكار كند، شكار حلال است و مال او مى شود، ولى گذشته از اين كه گناه كرده بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.

در صورتى که وقت براى رسیدن و سر بریدن کافى نباشد و گلوله بدن او را مجروح کرده، و خونى از آن آمده باشد، حلال است. مشروط بر این که سایر شرایط مانند بردن نام خدا به هنگام شکار کردن و مسلمان بودن شکارکننده نیز در آن جمع باشد، و در صورتى که وقت براى سر بریدن دارد و در ذبح آن کوتاهى کند حرام است.

هرگاه بدن حیوان را سوراخ کند و خون از آن بیاید حلال است ولی اگر موقعی به شکار برسند که نمرده باید آن را سر ببرند.

گوشت آن حلال نیست.

در صورتى که مى داند شکار به وسیله همان تیر از بین رفته، گوشت آن حلال است.

اگر وقتى به حيوان برسد كه جان داده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد گوشت آن حلال است، ولى اگر به اندازه سر بريدن وقت داشته باشد و در ذبح حيوان كوتاهى كند تا بميرد حرام است.

هنگام به كار بردن اسلحه نام خدا را ببرد، ولى اگر فراموش كند اشكالى ندارد.