حقّ ارتفاقى نوعى اباحه منفعت و قابل بازگشت است مگر این که ضرر و زیانى براى صاحب حق گردد، که باید جبران شود.
هرگاه مرد محرم با همسر خود، كه وى نيز محرم است، از روى اجبار نزديكى كند، چيزى بر زن نيست، ولى مرد در صورت علم و عمد علاوه بر كفّاره خود، بايد كفّاره زن را نيز بدهد؛ امّا اگر اين كار با علم و رضایت زن صورت گيرد، هرکدام بايد يك كفّاره بدهند.
اشكالى ندارد و صحيح است، ولى اين كار را تكرار نكنيد.
آرى مرتدّ است و ظاهراً در این جا فرقى بین فطرى و ملّى نیست.
اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر نیست استحاضه. بعدازآن اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.
احتياط واجب آن است كه اعاده كند.
این کار به‌صورت نادر و استثنایی برای ابراز اهمیت قرآن مانعی ندارد ولی به‌صورت گسترده کار مناسبی نیست.
اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا گمان كند صدايى را كه مىشنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده نمازش صحيح است و هرگاه شك كند صداى امام است يا صداى كس ديگر بنا بر احتياط واجب حمد و سوره را نخواند.
درصورتی‌که خیانت‌درامانت سبب اتلاف عین، یا منفعت شده حق‌الناس است و باید خسارت را به صاحب آن بدهد.
تنها آن مقدار از زمان که زن تمکین کرده مهریّه‌اش لازم است.
با توجه به اینکه از رادیوتلویزیون برنامه‌های خوبی اجرا میشود می‌تواند در صورت عدم اجازه شوهر در خانه از این برنامه‌ها استفاده نماید.
هرگاه از روى فراموشى، يا غفلت، يا ندانستن مسئله نزديكى كند، ضررى به حج يا عمره او نمى‌زند و كفّاره هم ندارد و حکم حرمت نزدیکی در حال احرام و احکام آن مربوط به كسى است كه عالمآ آن را انجام مى‌دهد.
رقصیدن زن برای همسر واجب نیست (جزء وظایف زن نیست) ولی اگر واقعا موجب جدایی یا اختلاف مهم و چشمگیری می شود به مقدار ضرورت مانعی ندارد (در اینصورت می تواند به مقدار ضرورت از فیلمهای آموزشی زنان استفاده کند).
