چنين شخصى كار خلافى كرده و مجازات دارد، ولى ضامن ديه طرف نيست; مگر اينكه شخصاً دارو را به او تزريق كرده يا خورانده باشد.
در صورتی که ان کار مشروط به مدرکی بوده و آن مدرک تقلبی باشد کارش حرام است.
نماز درست است ولی مرتکب مکروه شده است.
محاذات با علم و يقين و نيز شهادت يك يا دو شاهد عادل ثابت مى‌شود و اگر از اين دو راه ثابت نشد، هرگاه از قول كسانى كه مطلع به آن مکان‌ها هستند گمان قوى حاصل شود كافى است. همچنين از قول كسانى كه اهل خبره هستند و از روى قواعد علمى محاذات را تعيين مى‌كنند، اگر گمان قابل‌ملاحظه‌اى حاصل شود ظاهراً كافى است.
عقد صحیح بوده و نسبت به آن چهارده شاخه گل به نوعی با هم مصالحه کنند.
چنانچه عارضه، ناشى از خطاى خون گیرنده باشد، او ضامن است; مگر اينكه قبلاً به‌طور خصوصى يا به‌طور عام از بيماران خود برائت گرفته باشد و اگر به خاطر عيب و علّت غیرعادی در بيمار بوده، ضامن نيست.
با توجّه به آنچه نوشته‌اید: به فرض که دو عامل باشد یک‌بار بیشتر تغلیظ نمی‌شود.
تورم را باید حساب کنند.
دختران معمولا جنب نمی شوند اما هرگاه به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج گردد (كه غالباً همراه با سستى بدن است) رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند. و در صورت شک وظیفه ای ندارند.
مدعی اشتغال باید بدهکار بودن را ثابت کند و اصل بر عدم بدهکار بودن است.
درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند.
معيار روز عيد قربان مکه است؛ ولى اگر ممكن است طورى هماهنگ كنند كه قربانى بعد از رمى جمره عقبه و قبل از حلق باشد.
شخص ماما تنها مستحق تعزير است; و ممكن است تعزير مالى انتخاب شود.
در مورد ديات چون بازگشت به دين مالى می‌کند تهاتر ثابت است.
