مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر دکتر مورداطمینان باشد نظریه او قابل‌قبول است.

درصورتی‌که براثر روزه بیماری طولانی‌تر و یا درد شدیدتر شود مجاز است روزه را افطار کند.

نماز و روزه در زمان جنون درصورتی‌که عرفا به او دیوانه و مجنون بگویند و یا اینکه وقت نماز را نتواند تشخیص دهد از او ساقط می‌شود.

روزه از آن‌ها ساقط است و بجاى آن، درصورتی‌که قدرت مالى داشته باشند، براى هرروز یک مد طعام کفّاره می‌دهند.

افراد غیرمسلمانی كه در بعدازظهر روز ماه رمضان مسلمان شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند، ولى اگر قبل از ظهر باشد و چيزى نخورده باشند احتياط واجب آن است كه روزه‌بگیرند.

بيمارانى كه بعدازظهر خوب شوند هرچند تا آن ساعت چيزى نخورده‌اند نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.

هرگاه كسى براثر پيرى خميده شده، يا به خاطر بيمارى يا به علّت ديگر به حالتى شبيه ركوع درآمده، بايد در موقع نماز آن‌قدر كه می‌تواند كمر را براى قرائت راست كند و اگر نمى‏تواند قدرى كمر را قبل از ركوع راست كند سپس به حال ركوع درآید و اگر آن‌هم ممكن نشود براى انجام ركوع كمى بيشتر خم شود، به‌شرط اين‏كه از حالت ركوع خارج نگردد و اگر آن‌هم ممكن نشود احتياط واجب اين است كه هم با سر اشاره كند و هم قصد كند كه آن حالتش جزء ركوع باشد.

بيمارانى كه قبل از ظهر بهبودى يابند، ولى كارى كه روزه را باطل می‌کند قبلاً انجام داده‌اند نمی‌توانند روزه‌بگیرند، اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند ولی اگر کارى که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، باید نیّت روزه کند و بنا بر احتیاط واجب قضا هم نماید.

هرگاه كسى می‌تواند ركوع كند امّا به خاطر بيمارى يا علّت ديگرى نمى‏تواند به‌اندازه ذكر واجب توقّف كند بايد پيش از آن‏كه از حال ركوع خارج شود ذكر واجب را بگويد هرچند بدن آرام نباشد و اگر نتواند، در حال برخاستن ذكر را تمام كند.

تفاوتى نمی‌کند.

كسى كه نمى‏تواند به‌اندازه ركوع خم شود اگر بتواند بايد به چيزى تكيه كند و ركوع نمايد و اگر آن‌هم ممكن نشود بايد به هراندازه كه ممكن است‏ خم شود و اگر هيچ نتواند خم شود بايد ركوع را به‌صورت نشسته انجام دهد و اگر آن‌هم ممكن نشود در حال ايستاده با سر اشاره مى‏كند و اگر اين را هم نتواند به نيّت ركوع چشم‌ها را بر هم مى‏گذارد و ذكر را مى‏گويد و به نيّت برخاستن از ركوع چشم‌ها را بازمى‏كند.

مسافرانى كه در سفر روزه خود را خورده‌اند و پيش از ظهر به وطن يا جايى كه می‌خواهند ده روز اقامت كنند وارد شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.

اشكالى ندارد؛ ولى گاه آن را ترك كنيد تا تصوّر نشود جزء نماز است.

هرگاه پيش از تمام شدن ذكر واجب عمداً سر از ركوع بردارد نمازش باطل است و اگر سهواً باشد چنانچه پيش از خارج شدن از حال ركوع متوجّه شود بايد در حال آرامى بدن دوباره ذكر را بگويد و اگر بعدازآنکه از حال ركوع خارج شد متوجّه گردد، نمازش صحيح است.

هرگاه ذكر را قبل از رسيدن به حدّ ركوع و آرام گرفتن بدن بگويد بايد آن را بعد از آرام گرفتن اعاده كند، حتّى اگر عمداً اين كار را كند احتياط واجب اين است كه نماز را نيز بعداً اعاده نمايد.