مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در موقع ذكر واجب بايد بدن آرام باشد و براى ذكر مستحب نيز اگر آن را به‌قصد ذكر ركوع مى‏گويد آرام بودن بدن لازم است.

در ركوع واجب است ذكر بگويد، ذكر ركوع بنا بر احتياط واجب سه مرتبه «سبحان‌الله» يا یک‌مرتبه «سُبْحانَ ربی الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ» است كه بايد به عربى صحيح گفته شود و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه تكرار كند.

خم شدن بايد به‌قصد ركوع باشد، بنابراين اگر بدون اين قصد خم شود نمى‏تواند آن را ركوع حساب كند، بلكه بايد بايستد و به‌قصد ركوع خم شود.

كسى كه دست يا زانوى او با ديگران تفاوت دارد، مثلاً دستش خيلى بلند است كه اگر كمى خم شود به‌زانو مى‏رسد، يا زانويش خيلى پايين است چنين كسى بايد به‌اندازه معمول خم شود.

در هر ركعت بعد از قرائت، يك ركوع واجب است، يعنى به‏اندازه‏اى خم شود كه اگر بخواهد كف دست‌ها را به‌زانو بگذارد بتواند، بلكه احتياط واجب آن است كه كف دست‌ها را بر زانو بگذارد.

تا به رکوع نرفته قیام متصل به رکوع محقق نمی‌گردد و باید برگردد.

بهتر است پاها به هم نزدیک باشند.

چنین چیزی در دستورات به ما نرسیده است.

به محل سجده نگاه کند بهتر است و مستحبات را تا آنجا که تطبیق می‌کند انجام دهد.

احتیاط آن است که به‌تدریج و به‌گونه‌ای که به‌زحمت نیافتد اعاده نماید.

نماز مستحبي را می‌توان‌ نشسته خواند و به فتواي اخير ما لازم نيست هر دو رکعت را یک‌رکعت حساب کند، بلکه می‌تواند به همان اندازه اصلي بخواند. مثلاً هشت رکعت نماز نافله ظهر ايستاده را به‌صورت هشت رکعت نشسته بخواند

احتياط واجب آن است که شخصي که از ميت نيابت می‌کند کسي باشد که در انجام اجزاء و شرايط نماز معذور نباشد، مثلاً کسي که نشسته نماز می‌خواند نايب نشود، اما كسى كه با تيمّم يا جبيره نماز می‌خواند می‌تواند نيابت كند.

کسي که می‌تواند، بايد نمازهاي قضا را نيز ايستاده بخواند. البته اگر تعداد نمازهاي قضا، به‌اندازه‌ای زياد است که حتي اگر به‌صورت تدريجي نيز بخواند، توان ايستادن ندارد، می‌تواند آن مقدار را که مشقت دارد، نشسته بخواند.

خواندن نماز قضا در این حالت مانعی ندارد، البته اگر امید بهبودی دارد احتیاط است صبر نماید و بعد از بهبودی بخواند.

کامل بایستد و بعد به سجده برود.