مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

روزه او باطل است، هرچند به شکم نرسد.

صدق تنقیه نمی‌کند.

این کار جایز نیست.

استعمال شیاف‌ها براى معالجه اشكال ندارد، هرچند بهتر است استفاده نشود (کراهت دارد)، ولی احتياط واجب آن است كه از استعمال شیاف‌هایی كه براى تغذيه است خوددارى شود.

تنقيه (اماله كردن) با مايعات روزه را باطل می‌کند هرچند براى معالجه بيمارى و از روى ناچارى باشد، ضمناً استعمال پماد شامل اين حکم نمی‌شود و روزه را باطل نمی‌کند.

تنقیه (اماله کردن) به معنای داخل كردن داروى مايع در بدن، از طريق مخرج غائط با ابزار مخصوص می‌باشد.

احتیاط در جمع‌کردن بین نماز شکسته و کامل است

تا زمانی که در آنجا است شکسته بخواند.

هرگاه توقّف سى روز در يك محل نباشد كافى نيست، بنابراين اگر در جايى مثلاً بيست روز بدون قصد بماند سپس ازآنجا چند فرسخ دورتر رود و بيست روز ديگر بماند نماز او شكسته است.

هرگاه كسى می‌خواهد نه روز يا كمتر در محلی بماند بعد از گذشتن اين مدّت باز تصميم می‌گیرد نه روز يا كمتر بماند تا سى روز، بايد نماز را شكسته بخواند، از روز سى و يكم بايد نماز را تمام بخواند.

در فرض سؤال تفاوتی ندارد.

هرگاه مسافر در محلی توقّف كند ولى نمی‌داند مدّت توقّف او چند روز است بايد نماز را شكسته بخواند، امّا بعد از گذشتن سى روز بايد نماز را تمام بخواند، اگرچه مقدار كمى بعدازآن در آنجا بماند (اگر يك ماه از ماه‌های قمرى بماند كه كمتر از سى روز باشد نيز كافى است مثلاً از دهم اين ماه تا دهم ماه ديگر).

روزه او صحیح است.

مسئله حکم بقاء بر جنابت شامل روزه ماه رمضان و قضای آن و روزه استیجاری، اگر قضای ماه رمضان باشد، می‌شود.

روزه صحیح است.