مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

پاک است و استفاده از آن اشکالی ندارد ولی با آن نمی‌توان نماز خواند مگر اینکه روغن جذب بدن شده باشد.

درصورتی‌که در فراگیری مسئله کوتاهی نکرده باشید نمازهای گذشته صحیح است.

اعاده نماز لازم نیست.

اگر در وسط نماز بفهمد و همان لحظه آن را از خود جدا کند نماز او صحیح است.

اگر از قبل می‌دانست که آن مو بر لباس قرار دارد و یا شک در برطرف شدن آن بعد از یقین به قرار گرفتن داشته باشد نماز او اشکال دارد.

خاکستر سگ نجس نیست و همچنین برای نماز اشکالی ندارد.

لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده‏اى كه خون جهنده دارد نباشد، بلكه احتياط واجب آن است كه از اجزاى حیوان‌های مرده ديگر كه خون جهنده ندارند (مانند ماهى و مار) نيز اجتناب كند.

نمازگزار بايد از اجزاى مردار چيزى به همراه نداشته باشد هرچند به‌صورت لباس هم نباشد؛ امّا اجزايى كه مانند مو و پشم بی‌روح است مانعى ندارد، مثلاً میتوان‌ از مو و پشم مردار حلال گوشت لباس تهيّه كرد و با آن نماز خواند.

بالباس‌های چرمى كه از بازار مسلمانان تهيّه می‌شود میتوان‌ نماز خواند هرچند شك داشته باشد كه از حيوانى است كه ذبح شرعى شده يا نه امّا اگر يقين داشته باشد كه چرم را از ممالك غير اسلامی‌آورده‌اند و فروشنده يك انسان لاابالى است كه درباره آن تحقيق نكرده است نماز با آن جایز نيست و اگر نداند چرم از بلاد اسلامى است يا غير بلاد اسلامى، اشكالى ندارد.

لباس نمازگزار نباید از اجزاء حلال گوشت غیر مذکی غیر مردار باشد.

نماز صحیح است ولی چنانچه از اجزای بی‌روح مانند مو و ناخن و یا پوستی که بدون درد و سوزش جداشده است باشد پاک هم هست و الا میته محسوب می‌شود و نجس است.

با توجه به اینکه کلمه نذر بر زبان جاری نشده نذر محسوب نمی شود.

اگر لباس او منحصر به غصبى است و می‌تواند برهنه نماز بخواند باید به دستورى که براى برهنگان وجود دارد عمل کند؛ به‌این‌ترتیب که: چنانچه احتمال می‌دهد تا آخر وقت لباس مناسبی پیدا کند، احتیاط آن است که نماز را به تأخیر اندازد و اگر پیدا نکرد چنانچه کسى او را می‌بیند باید نشسته نماز بخواند و عورت خود را به این وسیله بپوشاند و اگر کسى او را نمی‌بیند ایستاده نماز بخواند و بنا بر احتیاط واجب عورت را با دست بپوشاند و رکوع و سجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پایین‌تر بیاورد.

لباس نمازگزار بنا بر احتياط واجب بايد مباح باشد و اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند حتّى اگر نخ يا دكمه آن غصبى باشد نماز را اعاده كند، ولى اگر نمى‏دانست غصبى است و با آن نماز خواند نمازش صحيح است، همچنين اگر قبلاً مى‏دانسته غصبى است و بعد فراموش كرده، مگر اين‏كه غاصب خود نمازگزار باشد، به اين معنى كه چيزى را غصب كرده و بعد فراموش نموده و با آن نماز خوانده است در اينجا احتياط واجب آن است كه اعاده نمايد.

چنانچه در اثناء نماز متوجّه شود كه لباس او غصبى است اگر چيز ديگرى كه عورت او را بپوشاند در تن دارد بايد لباس غصبى را بيرون آورد و نماز را ادامه دهد و اگر چيز ديگرى در تن ندارد نماز را بشكند و بالباس غير غصبى نماز بخواند.