همراه داشتن بچه در مسجد درصورتی‌که توليد مزاحمتى نكند و آن‌ها را به مسجد و نماز علاقه‌مند سازد مستحب است و گاه واجب، ولی راه دادن دیوانه به مسجد مکروه است.
اعلام اشیاء گمشده مکروه است؛ ولی استفاده از بلندگوی مسجد برای فروش اجناس جایز نیست.
خوابيدن در مسجد و معامله کردن و سخن گفتن درباره كارهاى دنيا و خواندن اشعارى كه نصيحت و مانند آن در آن نباشد مكروه است، البته اگر مزاحمت براى نمازگزاران داشته باشد حرام است و همچنين انداختن آب دهان و بينى و اخلاط سينه در مسجد و بلند كردن صدا و دادوفریاد و آنچه با موقعیت مسجد منافات دارد مكروه است.
مستحب است كسى كه می‌خواهد به مسجد برود خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه بپوشد و ته كفش خود را به هنگام ورود به مسجد وارسى كند كه آلوده نباشد و شايسته است موقع داخل شدن پاى راست و موقع بيرون آمدن پاى چپ را بگذارد و زودتر به مسجد آيد و ديرتر از مسجد بيرون رود، این موارد مشترک است، البته استعمال عطر برای خواهران در خارج از منزل، طبق روایات اشکال دارد ولی زینت‌هایی که آشکار نباشد، عیبی ندارد.
تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن و كوشش در تأمين حوائج آن مستحب است.
اگر براى نمازگزاران مزاحمت ایجاد نکنند و سبب آلودگى مسجد نگردد، اشکالى ندارد.
اشکال دارد؛ ولی برگزاری ترحیم برای کسانی که با حدود شرعیه، یا قصاص یا انتحار از دنیا رفته‌اند مانعی ندارد.
اگر براى روضه‌خوانی و مراسم سوگوارى يا جشن مذهبى و مانند آن مسجد را چادر بزنند و سياهى بكوبند و اسباب چاى و غذا در آن ببرند، درصورتی‌که اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نمازخواندن نشود اشكال ندارد.
در مورد عبادات به معناى (اَقَلُّ ثوَابا) است و در مورد اصل حضور در مسجد می‌تواند به معناى کراهت واقعى باشد.
مساجد ازنظر ثواب و اولویت باهم فرق دارند و بهتر از همه مساجد، مسجدالحرام است، سپس مسجد پيغمبر صلی‌الله عليه و اله و بعد مسجد كوفه و بعدازآن مسجد بیت‌المقدس است و در درجه بعد مسجد جامع هر شهر و بعدازآن مسجد محلّه و مسجد بازار است.
شعارهایى که داراى محتواى صحیح و مذهبى بوده باشد مانعى ندارد به‌شرط اینکه مزاحمتى براى نمازگزاران تولید نکند و صداهایى که موجب وهن مسجد شود در آن نباشد.
این کارها مناسب شأن مسجد نیست از آن اجتناب ورزند، بلکه باید محل جداگانه‌ای براى این کار در نظر بگیرند.
این کار در مساجد انجام نشود.
سزاوار است برای این کار، جایی غیر از مسجد پیدا نمایند.
الف: چنانچه عرف منطقه‌این باشد که مجالس ختم یا عروسی را در مسجد برگزار می‌کنند اشکالی ندارد، البته در مورد عروسی نباید مستلزم امر حرام باشد.ب: دريافت هزينه در قبال استهلاك فرش‌ها و وسايل مسجد و مصرف آب و برق و اجرت خدمه و امثال آن اشكالى ندارد؛ امّا دريافت مبالغى بيش از اين به‌عنوان كرايه مسجد صحيح نيست و بايد از آن اجتناب كرد. البتّه اگر صاحبان مجالس مبلغى را به‌عنوان هديه به مسجد بدهند دريافت آن مانعى ندارد امّا شرط كردن يا مطالبه آن توسط متوليان مسجد اشكال دارد و هديه يك امر اختيارى است.ج: پول‌های دریافتی باید زیر نظر متولی یا امام جماعت هرکدام که نظارت بر این کاردارند(صرف مصالح مسجد گردد، خادم مسجد نیز می‌تواند به مقدار متعارف با نظر آن‌ها مصرف کند ولى توجّه داشته باشید پولى در مقابل استفاده از مسجد نمی‌توان گرفت مگر اینکه افراد با رضایت خود چیزى بدهند و یا در برابر خدماتى که انجام می‌شود بگیرند.
