مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که قصد تبرّع داشته باشد شرعاً چیزى به او تعلّق نمی‌گیرد ولى اگر قصد تبرّع نداشته باشد، با توجّه به این‌که این کار طبق قرارداد وظیفه او نیست و نیاز به اجیر دارد، می‌تواند اجرت کار را خود بگیرد.

این مسئله تابع قرارداد شماست هرگاه سخن از منافع به‌طور مطلق بوده، شامل شیر و مانند آن نیز می‌شود.

درصورتی‌که قصد جدی باشد مانعی ندارد.

شكستن نماز واجب عمداً بنا بر احتياط جايز نيست، ولى براى جلوگيرى كردن از ضرر قابل توجّه مالى يا بدنى مانعى ندارد، مثلاً اگر جان نمازگزار يا كسى كه حفظ جان او واجب است به خطر بيفتد و بدون شكستن نماز رفع خطر ممكن نباشد بايد نماز را شكست، همچنين براى حفظ مالى كه نگهدارى آن لازم است، امّا براى مالى كه اهمیت چندانى ندارد، مكروه است.

نماز آيات در چهار صورت واجب می‌شود اوّل و دوم گرفتن خورشيد و ماه هرچند مقدار كمى از آن‌ها بگيرد، خواه كسى بترسد يا نه. سوم زلزله، خواه كسى‏ بترسد يا نه. چهارم صاعقه و بادهاى سياه و سرخ و هرگونه حوادث خوفناك آسمانى درصورتی‌که بيشتر مردم بترسند، بلكه براى حوادث خوفناك زمينى نيز اگر موجب وحشت بيشتر مردم شود احتياط واجب آن است كه نماز آيات بخوانند.

هرگاه مشغول نماز باشد و طلبكارى طلب خود را مطالبه كند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد و صورت نماز به هم نخورد بهتر است در همان حال بپردازد، ولى اگر بدون شكستن نماز ممكن نيست صبر كند تا نماز تمام شود و اين مقدار تأخير منافات با فوريت اداى دين ندارد مگر اين‏كه ضرورت خاصى داشته باشد، مثل اين‏كه همراهان وهمسفران طلبكار مى‏روند واو به زحمت مى‏افتد؛ بنابراین شکستن نماز براى پرداخت بدهى مردم، درصورتی‌که بعد از نماز دسترسى به او پیدا نمی‌کند، واجب است.

اگر از گفته منجمین و اشخاصى كه از اين امور اطّلاع دارند اطمينان‏ پيدا كند كه خورشيد يا ماه‌گرفته، بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مى‏گيرد و فلان مقدار طول مى‏كشد و به گفته آن‌ها اطمينان پيدا كند، بايد وقت را رعايت كند.

وضو عملی تعبدی است که از شستن صورت و دستها و مسح جلو سر و روى پاها تشکیل شده و به دو روش ترتیبی و ارتماسی انجام می شود.

وضو ی ترتیبی به این صورت است که : بعد از نیت، صورت را از بالاى پيشانى(جايى كه موى سر مى‏رويد) تا آخر چانه بشویند. سپس دست راست را از آرنج تا سر انگشتها و بعد از آن دست چپ را به همين ترتيب شسته و بعد از آن جلو سر را با رطوبتی كه در دست باقى مانده(آب وضو) مسح نموده سپس پای راست و در آخر پای چپ را از سر یکی از انگشتها (غیر از انگشت کوچک) تا برآمدگى پشت پا با همان رطوبتى كه در دست مانده مسح می كند.

وضو برای نمازهای مستحبی شرط است ولی واجب نیست یعنی می تواند وضو و نماز، هر دو را ترک کند.

در واجبات وضو تفاوتى ندارد.

باید هنگام وضو صورت خود را بشوید بدین صورت : با دستش هر مقدار که امکان بود صورت خود را شسته و اگر ممکن نبود با دست مصنوعی، هر چند می تواند صورت را به صورت ارتماسی بشوید یعنی صورت را زیر شیر آب بگیرد و بعد دست و پاها را مسح می نماید.

هنگام وضو دادن فرد، نایب با دستان خود صورت او را می شوید و احتیاط آن است که فاصله بین انگشتان منوب عنه را رعایت نماید و آن مقدار را بشوید.

شستن باقی مانده ی دست لازم نمی باشد.

اگر خشک کردن محلّ مسح مشکل زیادى ندارد خشک کند در غیر این صورت مى تواند به همان صورت مسح کند.