اصل بر عدم توانایی در صورت شک است و در این صورت کافی است کفاره عذر بپردازند و قضا ندارد.
1- توافق طرفین کافى نیست.2- چنانچه احتمال دهیم ادّعاى آنها راست باشد، باید حمل بر صحّت کرد.3- در فرض بالا حد و تعزیر هر دو. ساقط میشود.4- احصان مرد تفاوتى ایجاد نمی‌کند.5- آنها می‌توانند باهم ازدواج کنند.6- تفاوتى نمی‌کند.
خالی از اشکال نیست.
هرگاه غسل ديگرى انجام داده كفايت مى‌كند؛ بنابراين، اعمالى كه بعد از غسل حيض يا جمعه انجام داده، ازجمله حج او، صحيح است، ولى نمازهايى را كه بعد از جنابت و قبل از اولین غسل خوانده بايد به‌تدریج قضا كند و اگر بعد از جنابت تا زمان حج هيچ غسلى نكرده، بايد طواف‌های عمره و حج و طواف نساء و نمازهاى آن را دوباره بجا آورد و اگر نمى‌تواند، نايب بگيرد و تا زمانى كه اين اعمال را اعاده نكرده، بايد از بوى خوش و ازدواج و محرّمانی كه با طواف نساء حلال مى‌شود، احتیاطاً اجتناب كند.
اگر به مصلحت صغیر است که اموال مشترک بماند و به‌اندازه سهم خود استفاده می‌کند مانعی ندارد.
این مطلب که گفته دیگر هرگز با من تماس نگیر در واقع بخشش باقیمانده مدت بوده است.
حق فسخ نمی آورد مگر در حین عقد شرط کرده باشند.
عقد سابق باطل بوده و عقد فعلی صحیح است مگر درصورتی‌که در عقد قبلی نزدیکی انجام‌شده باشد که در این صورت بهتر است از شخص اول بخواهد باقیمانده مدت را ببخشد و اگر اصرار دارد و نمی‌بخشد ما باقیمانده مدت را می‌بخشیم و عقد خود را با شخص جدید بعد از گذشت عده وطی به شبهه از زمان نزدیکی بهانه‌ای دوباره بخوانید.
ازدواج اول او باطل بوده و اگر نزدیکی صورت نگرفته عقد دائم صحیح است.
در صورتی که او آماده بوده و آنها موافقت نکرده اند و مورد دیگری هم برای ادای این نذر ندارد کفایت می کند و تکلیف دیگری ندارد.
با حفظ جهات شرعيّه اشكالى ندارد.
تأخیر به مقدار ده دقیقه و یک ربع منافات با اول وقت ندارد.
در صورتی که با این کار قصد فرار از پرداخت مهریه را دارد قبول نکنید.
