كسى كه عمره تمتّع را بجا آورده واجب است در مکه بماند تا مراسم حج را نيز انجام دهد (خواه حج واجب باشد، يا حج مستحبی) و در صورتى مى‌تواند از مکه خارج شود كه اطمينان داشته باشد مى‌تواند به‌موقع بازگردد و حج را بجا آورد، بنابراين رفتن به نقاط نزديك، مانند غار حرا و امثال آن، كه مشكلى در امر حج ايجاد نمى‌كند، مانعى ندارد.
اگر شخصاً مستطيع است بايد خودش حج بجا آورد و با بخشش پول به شخص ديگر، تكليف حج از او ساقط نمى‌شود و درصورتی‌که با بخشش پول نتواند حج واجب خويش را بجا آورد، بخشش جايز نيست، هرچند بخشش او صحيح است. ولی درصورتی‌که شرعاً بتواند باید هدیه را پس بگیرد.
سه طايفه بايد شب سيزدهم را نيز در منى بمانند و در روز سيزدهم جمرات سه‌گانه را (بنا بر احتياط واجب) رمى كنند:1. كسى كه در احرام خود (چه احرام عمره تمتع یا احرام حج تمتع) مرتكب صيد حيوانى شده است.2. كسى كه در احرام (چه احرام عمره تمتع یا احرام حج تمتع) با همسرش نزديكى كرده باشد.3. كسى كه روز دوازدهم از منى كوچ نكند تا آفتاب غروب كند و شب فرارسد. در اين سه صورت ماندن شب سوّم در منى واجب است و در غير اين سه صورت مى‌تواند روز دوازدهم بعدازظهر به مکه بازگردد.
لازم نيست كفّاره هرروز را به يك فقير بدهد، بلكه می‌تواند كفّاره چندين روز را به يك نفر بدهد و اگر مقدارى نان دهد كه گندم آن به‌اندازه يك مد باشد كافى است.
حال باید از مجتهد زنده در مسئله بقاى بر تقلید میّت، تقلید کند چنانچه فتواى مرجع فعلى او جواز بر بقا باشد اعمال سابق او صحیح است.
با توجه به اینکه رعایت ترتیب بین نماز ظهر و عصر شرط ذکری است نماز عصر امام و نماز مأموم صحیح است و تنها لازم است امام بعد از نماز عصر نماز ظهر را بخواند.
در فرض سؤال صحبت‌های عادی و معمولی مانعی ندارد ولی شوخی بانام حرم اشکال دارد و باید تمام این امور که برخلاف شرع است ترک شود و با زبان خوب امربه‌معروف و نهی از منکر کنند.
هیأت منصفه مى تواند به دو صورت عمل کند:یکى به صورت گروه مشاور و رأى نهایى به نظر قاضى باشد.دوّم در مسائلى که کارشناسى موضوعى لازم دارد و احتیاج به تخصّص در این کارشناسى است، چنانچه افراد خبره ثقه کارشناسى کنند، نظر آنها براى قاضى در موضوعات محترم است.
چيزى كه معلوم نيست غوره، يا انگور است اگر با آتش بجوشد، حرام نمى شود.
آن مقدار كه می‌توانید محافظت كنيد و آنچه موجب عسرو حرج است اشكال ندارد.
در طول تاريخ نيز هميشه در موارد ضرورت اين كار انجام‌شده است.
در صورتی که نشانه گروه های منحرف نبوده و مفسده ای نداشته باشد اشکالی ندارد.
1 و 2: ملاکِ وقف، فاصله عرفى است خواه نَفَس بگیرد، یا نگیرد و تنها درجایی جایز است که رابطه جمله را قطع نکند.3: تفاوتى نمی‌کند.4: وقف با حرکت در هر جاى نماز خلاف احتیاط است.
گرفتن روزه در این روز مستحب است.
اصل اين کار، خرافي و نامشروع بوده و حال که انجام داده ايد بايد احتياط کنيد و مشابه آن را به محل هاي مختلفي که احتمال مي دهيد از آنجا برداشته ايد برگردانيد.
