مکروهات زمان احتضار
انجام چهکارهایی در نزد محتضر کراهت دارد؟
تنها گذاشتن محتضر، گذاشتن چيزى سنگين روى شكم او و حضور جُنُب و حائض نزد او و همچنين گريه كردن، حرف زدن و تنها گذاشتن زنها نزد او را، از مكروهات شمردهاند.
تنها گذاشتن محتضر، گذاشتن چيزى سنگين روى شكم او و حضور جُنُب و حائض نزد او و همچنين گريه كردن، حرف زدن و تنها گذاشتن زنها نزد او را، از مكروهات شمردهاند.
شايسته است براى راحت شدن محتضر بر بالين او سوره مباركه «يس» و «صافات» و «احزاب» و «آيةالكرسى» و هرچه از قرآن ممكن است بخوانند.
مستحب است كسى كه سخت جان مىدهد او را به محل نمازش ببرند.
مستحب است این دعا را به محتضر تلقین کنند بهطوریکه بفهمد: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْكَثِيرَ مِنْ مَعاصِيكَ وَ اقْبَلْ مِنّى الْيَسيرَ مِنْ طاعَتِكَ يا مَنْ يَقْبَلُ الْيَسِيرَ وَ يَعْفُو عَنِ الْكَثِيرِ اقْبَلْ مِنِّى الْيَسِيرَ وَاعْفُ عَنِّى الْكَثيرَ إِنَّكَ انْتَ الْعَفُوُّ الْغَفُورُ اللَّهُمَّ ارْحَمْ فَإِنَّكَ رَحيم و بهتر است كه خودش نيز بخواند.
مستحب است شهادتين و اقرار به دوازده امام و ساير عقاید اسلام را به كسى كه در حال احتضار است طورى تلقين كنند كه بفهمد و مستحب است آن را تا وقت مرگ تكرار كنند.
روبهقبله كردن محتضر بر هر مسلمانى واجب است و اجازه گرفتن از ولی او لازم نيست.
بنابراحتياط واجب بايد محتضر را به پشت بخوابانند و پاى او را بهطرف قبله كنند، خواه مرد باشد يا زن، بزرگ باشد يا كوچك و اگر خواباندن او به اين صورت کاملاً ممكن نيست، بنابر احتياط واجب، آن مقدار كه ممكن است به اين دستور عمل كنند و اگر ممكن نشد روبهقبله بنشانند و اگر آنهم ممكن نيست به پهلوى راست، يا به پهلوى چپ روبهقبله بخوابانند.
«محتضر» يعنى كسى كه در حال جان دادن است
اگر میت زن حامله باشد و هنوز بچه در شكم او زنده است و يا احتمال زندهبودن او را بدهند، بايد پهلوى چپ او را بشكافند و طفل را بيرون آورند، سپس پهلو را بدوزند و چنانچه دسترسى به اهل اطّلاع بوده باشد اين كار را زير نظر آنها انجام دهند.
مستحب است بعد از مرگ دهان میت را رویهم بگذارند كه باز نماند، چشمها و چانه میت را ببندند، دستوپاى او را صافکرده و پارچهاى روى او بيندازند، براى تشییعجنازه او مؤمنين را خبر كنند تا وقتى از محل مردن حركت ندادهاند روبهقبله باشد و در دفن او عجله نمايند، ولى اگر يقين به مرگ او ندارند، بايد صبر كنند تا کاملاً معلوم شود.
هرگاه يقين دارد وقت، داخل شده و قصد وضوى واجب كند، بعد بفهمد وقت، داخل نشده بود، وضوى او صحيح است.
نسبت به گذشته اشکال ندارد؛ ولی نسبت به آینده این کار را نکند.
در هر زماني می تواند وضو را به نيت طهارت بگيرد و تا زماني که وضو دارد می تواند با آن هر نمازي بخواند؛ اما احتياط آن است که اگر به نيت نماز واجب وضو می گیرد نزديک وقت نماز باشد (مثلاً 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان).
از زمانی است که آب روی صورت می ریزد.
لازم نيست نيّت را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه كافى است كه اگر از او بپرسند چه مى كنى؟ بداند وضو مى گيرد.