هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بكند.
آب مضاف مانند گلاب و آب‌میوه، چيز نجس را پاك نمی‌کند بلكه با ملاقات به نجس، نجس می‌شود؛ و نيز وضو و غسل با آن صحيح نيست.
هرگاه جبيره بيشتر از معمول، اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست بايد به دستور جبيره عمل كند و بنا بر احتياط مستحب، تيمّم هم بنمايد و اگر برداشتن جبيره اضافى ممكن است بايد آن را بردارد.
هرگاه جبيره تمام صورت يا تمام يكى از دست ها را گرفته باشد، بايد بنا بر احتياط واجب هم وضوى جبيره اى بگيرد و هم تيمّم كند، همچنين اگر جبيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد.
آب‌هایی كه از زمين مىجوشد و جارى می‌شود مانند آب چشمه و قنات، يا از برف‌های متراكم در کوه‌ها سرچشمه مىگيرد و ادامه دارد آب جارى است.
آب مطلق اقسامى دارد كه هركدام حكمى دارد و آن پنج قسم است:اوّل آب كر، دوم آب قليل، سوم آب جارى و آب‌های لولهكشى، چهارم آب باران، پنجم آب چاه.
آب يا «مطلق» است يا «مضاف». آب مضاف آبى است كه به‌تنهایی به آن آب گفته نشود، یعنی یا آن را از چیزى گرفته باشند (مانند آب سیب و هندوانه) و یا با چیزى مخلوط شده باشد، به‌قدری که به آن، «آب» گفته نشود؛ مانند شربت، آب‌نمک، آب گل؛ امّا آب مطلق آن است كه می‌توان بدون هيچ قيد و شرطى به آن آب گفت؛ مثل آب‌های معمولى. آب مطلق، پاك و پاک‌کننده است؛ امّا آب مضاف چيزى را پاك نمىكند، بلكه با ملاقات به نجس، نجس می‌شود.
مطهّرات به چيزهايى گفته می‌شود كه نجس را پاك می‌کند و آن 12 چيز است: 1 آب 2 زمين 3 آفتاب 4 استحاله 5 انقلاب 6 ثلثان شدن 7 انتقال 8 اسلام 9 تبعیت 10 برطرف شدن عين نجاست 11 استبراء حيوان نجاست‌خوار 12 غايب شدن مسلمان.
در فرض سؤال وضو صحیح بوده و عملاً جبیره حاصل شده است.
لازم نیست مگر اینکه مرطوب بودن سبب انتقال نجاست شود.
اگر یقین به این امر دارد نمازهایی که با این نوع وضو خوانده تدریجاً قضا کند و اگر یقین ندارد چیزی بر عهده او نیست.
معمولاً تمام مسائل مزبور، از قرآن و اخبار اسلامى گرفته‌شده است; ولى دلیل عقلى نیز یکى از ادلّه چهارگانه فقهى است.
