در وضوى ارتماسى براى اين كه مسح سر و پاها با آب خارج نباشد، بايد هنگامى كه دست راست و چپ را وضوى ارتماسى مى دهد قصد كند كه بعد از خارج شدن از آب تا وقتى كه آب روی دست ها جريان دارد جزء وضو است، در غير اين صورت مسح سر و پاها اشكال دارد.
در وضوى ارتماسى بايد صورت و دست ها از بالابه پایین شسته شود، يعنى اگر وقتى صورت و دست ها را در آب فرومی برد قصد وضو كند، بايد صورت را از طرف پيشانى و دست ها را از طرف آرنج در آب فروبرد و اگر موقع بيرون آوردن از آب قصد وضو مى كند بايدصورت را از طرف پيشانى و دست ها را از طرف آرنج بيرون آورد.
انسان مى تواند صورت و دست ها را به قصد وضو در آب فروبرد، يا بعد از فروبردن در آب به قصد وضو از آب بيرون آورد و آن را وضوى ارتماسی مى گويند.
در احتیاطات، رجوع به غیر جایز است و همچنین در جمله «خالى از اشکال نیست» و جمله «محل تأمّل است» و امّا جمله «بعید نیست» در تعبیرات ما فتواست.
رجوع به مجتهدى که اعلم یا حداقل مساوى دیگران باشد، مانعى ندارد.
یعنی یا باید آن را ترک کنید یا به فتوای مجتهد دیگری که هم‌ردیف مراجع تقلید محسوب می‌شود عمل کنید.
مکروه یعنی ناپسند، نامطلوب، آنچه انجام آن حرام نیست ولی ترکش اولی است.
یعنی سؤال از فتوا کردن و طلب فتوا نمودن
احتیاط اگر همراه با فتوا باشد مستحب است و اگر بدون آن باشد واجب است.
معمولاً تمام مسائل مزبور، از قرآن و اخبار اسلامى گرفته‌شده است; ولى دلیل عقلى نیز یکى از ادلّه چهارگانه فقهى است.
تفاوتی ندارند و فقط تنوع در تعبیر است.
در استحباب مطلق نیت قطعی می‌کند ولی در قصد رجا نیت قطعی ندارد بلکه نیت احتمالی دارد.
باطل نمی شود؛ ولى چيز اضافی است.
در فرض مسأله مى تواند روى کفش مسح کند.و احتیاط مستحب آن است که تیمّم را هم اضافه نماید.
