مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دیه به نسبت تأثیر این امور، تعلّق می‌گیرد.

هرگاه شخص مزبور با آگاهى از این امر خودش با مواد منفجره کارکرده و انگشتانش قطع‌شده است، کسى ضامن نیست.

در مورد دو کلیه حکم دیه کامل جارى می‌شود چون موجب هلاکت می‌شود و در مورد یک کلیه اگر شخص زنده بماند، ارش دارد.

باید کارشناسان نظر دهند که این آسیب‌دیدگی عضو داخلى چند درصد کل بدن است (همان‌طور که در مجروحین جنگى محاسبه می‌کنند) و سپس به همان نسبت از دیه کامله محاسبه کنند و اگر هزینه درمان بیشتر شود، احتیاط واجب این است که باقیمانده هزینه درمان را بدهند.

در فرض سؤال تنها مهرالمثل تعلّق می‌گیرد.

احتياط واجب آن است كه ديه را بپردازند، مگر اینکه ورثه میت هم به این معنا موافقت کنند که در این صورت دیه لازم نیست.

در فرض مسئله که ضربه صورت سبب قتل نبوده باید جانى دیه بپردازد و دیه آن اگر به استخوان نرسیده، براى هر زخمى سه شتر است.

قصاص طبق تقاضاى اولیاى دم انجام می‌گیرد و شخص جانى اگر مالى داشته باشد، دیه را از اموال او می‌پردازند، در غیر این صورت به ذمّه میّت می‌ماند؛ و اگر جنایت بر اعضا عمدى و قابل قصاص باشد، نخست آن‌ها قصاص می‌کنند، بعد قصاص قتل انجام می‌شود.

دیه فلج کردن گوش دو ثلث دیه و بریدن گوش فلج ثلث دیه دارد.

در اینجا دیه کامل است.

هرکدام داراى ارش هستند و اگر آسیب به مغز سبب از میان رفتن منافع (مانند تکلّم و گویایى و مانند آن) شود دیه منافع جارى است.

در فرض سؤال جایز است و دیه هم ندارد.

اگر با اجازه خود او باشد و خطرى او را تهدید نکند جایز است و دیه ندارد.

جراحت وارده بر کف دست یا پشت دست به نسبت همان عضو، یعنى دست، سنجیده می‌شود و در مورد تغییر رنگ پوست ارش لازم است.

دیه و ارشى براى این قسمت نیست.