مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دیه مزبور تقسیم به دو استخوان می‌شود، یعنى هرکدام نصف دیه شکستن استخوان پا را دارد

معیوب بودن (عثم) شامل کوتاه شدن می‌شود.

- با توجّه به اینکه براى گردن دیه جداگانه‌ای تعیین‌شده و شکستگى مربوط به مهره است، حساب آن را باید از حساب ستون فقرات جدا کرد.2- مبنا دیه گردن است.

معیار بهبودى کامل عرفى است، اگر حاصل نشود، دیه مزبور ثابت است.

دیه شکستگى استخوان پا یک‌دهم دیه کامل انسان است (یک‌پنجم دیه‌یک‌پا) این در صورتى است که به حال اوّل برنگردد ولى اگر به حال اوّل برگردد چهارپنجم این مقدار خواهد بود.

به نسبت یک‌سوم دیه دندان، دیه دارد و باید به فرزند پرداخته شود.

هرکدام ديه جداگانه دارد و اگر فلج هم بشود ديه سومي هم براي فلج شدن دارد.

اگر بینى کاملاً ضایع شود دیه کامله دارد و اگر چنین نباشد ارش دارد و منظور از ارش آن است که مقدار درصد نقص عضو خرابى آن در نظر گرفته شود و از مجموع کل دیه حساب شود. مثلاً اگر نقص عضو 25% باشد، 25 درصد دیه عضو به او پرداخته می‌شود.

چنانچه عضو مزبور مانند دست بکلّى از کار بیفتد دیه شلل که 32 دیه عضو است، دارد و اگر به‌طور کامل نیفتد به همان نسبت ازکارافتادگی از این دیه محسوب می‌شود.

فکّ بالا جزئى از استخوان صورت است و چنانچه آن را بشکنند احکام شکستن استخوان بر آن جاری می‌شود و فک پایین دیه کامله دارد و کارى به لحیین ندارد.

علاوه بر دیه‌یک‌چشم، دیه شکستن استخوان نیز باید پرداخته شود.

دیه دارد و دیه آن مانند دیه شکستگى استخوان است، یعنى یک‌پنجم کل دیه است و اگر بهبود یابد چهارپنجم آن یک‌پنجم محسوب می‌شود.

در مواردى که در قانون شرع دیه براى آن تعیین نشده رجوع به ارش می‌شود و تعیین ارش بر اساس درصد ضایعه‌ای است که به تصدیق اهل خبره مورد اعتماد حاصل می‌شود.

نسبت به از بین رفتن قدرت مقاربت و بی‌اختیاری ادرار و بی‌اختیاری مدفوع، هرکدام یک دیه کامل تعلّق می‌گیرد و در مورد فلج پا و دست، با توجّه به اینکه شلل کامل 32 دیه را دارد، باید نسبت را بسنجند و دیه را تعیین کنند و در مورد شکستن یک‌مهره ارش دارد.

با توجه به سؤالات ذکرشده پاسخ همه‌ی موارد ذکرشده بدین شرح است: درصورتی‌که طبق گواهى کارشناسان متدین و موثّق راهنمایى و رانندگى، شخص متوفّى مقصّر شناخته‌شده، باید دیه شکستگی‌هاى شمارا از اموال به‌جای مانده از او بپردازند و اگر هزینه‌های لازم و ضرورى درمان بیش از دیه باشد، باید آن‌هم پرداخت گردد و اگر میّت مالى نداشته باشد، اولیاى او مسوولیّتى در برابر شما ندارند و دیه فلج یک‌سوم دیه آن عضو است و اگر 80% فلج حاصل‌شده باشد، به همین نسبت از یک‌سوم محاسبه می‌شود؛ و اگر فلج برطرف می‌شود دیه ندارد، بلکه ارش دارد که به‌وسیله کارشناسان متدین و آگاه تعیین می‌شود.