با توجه به اینکه شافعی علاقه زیادی به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) داشته و پیروان او با شیعه خوب هستند کار شما مانعی ندارد.
این‌گونه افراد غالباً ناصبی هستند و مفسد فی‌الارض نیز هستند ولی اجرای احکام آن‌ها در این شرایط مشکل است.
سزاوار است در صورت امکان شغل خود را تغییر دهید.
آن‌ها مدعی هستند که ما به اهل‌بیت علیهم‌السلام علاقه داریم هرچند آن‌ها را امام نمی‌دانیم و مبغض شیعه هستند نه اهل‌بیت، بنابراین درصورتی‌که با ائمه معصومین (علیهم‌السلام) دشمنی نداشته باشند کافر نیستند و ارتباط با آن‌ها اشکالی ندارد.
دراویش یعنی صوفیه دارای انحرافاتی هستند از آن‌ها بپرهیزید.
خانقاه از بدعت‌های صوفیه است و در اسلام جایگاهى ندارد. از شرکت در مجالس آن خوددارى کنید.
درصورتی‌که مجالس صوفیان بوده باشد شرکت در آن جایز نیست زیرا آن‌ها انحرافاتی ازنظر عقاید و عمل دارند ولی اگر عرفای اسلامی و اهل سیر و سلوک شرعی باشند مانعی ندارد و ریاضت‌های مشروع جایز است.
هرگونه اهانت به مقام شامخ امامان معصوم (علیهم‌السلام) و توهین به آن بزرگواران درصورتی‌که توهین‌کننده مسلمان باشد موجب ارتداد است و اگر مسلمان نباشد در حکم ساب النبی (صلی‌الله علیه و آله) است و این‌گونه افراد در اسلام مجازات بسیار سنگینی دارند. خداوند مسلمین و مخصوصاً پیروان مکتب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را از شر دشمنان مصون و محفوظ دارد.
با توجه به اینکه امام حکم آن را صادر کرده‌اند مخالفت آن حکم نمی‌توان کرد.
چنین کسی مرتد است ولی مادام که تظاهر و تبلیغ نکند جان و مالش محفوظ است.
درصورتی‌که عقیده خود را ابراز و اعلان نکند مجازاتی نمی‌شود ولی از اسلام خارج خواهد شد و همسر او نیز باید از او جدا شود و وظیفه شما آن است که ایشان را با زبان خوش توأم باادب و احترام نهی از منکر کنید و اگر مؤثر نشد با ایشان قطع رابطه نمایید.
هنگامی‌که موضوع در هرکسی ثابت شود باید به تکلیف عمل کند ولی حکم اعدام جز به دستور حاکم شرع جایز نیست یعنی اگر خود فرد مرتد بعدها توبه کند باید همسر و اموال خود را رها کند و برود.
نامحرم نمی‌شود، جز زن و شوهر که باید از هم جدا شوند.
همسرش باید از او جدا شود و بر او حرام است و نیازى به طلاق ندارد.
