اگر از روى عمد تقصير را ترك كند و به سراغ اعمال حج برود، عمره او باطل است و حج او مبدّل به حج اِفراد مى‌شود؛ يعنى بايد حج را تمام كند و پس از حج، عمره مفرده به‌جا آورد (بنا بر احتياط واجب) و حج او صحيح است. هرچند احتياط مستحب آن است كه در سال بعد حج را اعاده كند.
كسى كه از روى ندانستن و جهل به مسئله، تقصير را ترك كند، حكمش حكم ترك عمدى است، (عمره او باطل است و حج او مبدّل به حج اِفراد مى‌شود؛ يعنى بايد حج را تمام كند و پس از حج، عمره مفرده به‌جا آورد (بنا بر احتياط واجب) و حج او صحيح است. هرچند احتياط مستحب آن است كه در سال بعد حج را اعاده كند.)
اگر براثر جهل به مسئله، يا جهت ديگرى، گمان كند كه حج تمتّع بر عمره تمتّع مقدّم است و به هنگام احرام، نيّت حج تمتّع كند و قصد داشته باشد پس از احرام به عرفات و مشعر برود و مناسك حج تمتّع را انجام دهد، سپس عمره را بجا آورد، بنا بر احتياط واجب احرام او باطل است و بايد در ميقات دوباره محرم شود و اگر از ميقات عبور كرده، بايد در صورت امكان به ميقات برگردد و در انجام محرم شود و اگر امكان بازگشت به ميقات نيست، از همان‌جا كه هست محرم مى‌شود و اگر وارد حرم شده و توجّه به مسئله پیداکرده، بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم گردد، وگرنه در همان‌جا احرام مى‌بندد و اعمال او صحيح است.
تدریجاً به صورتی که دچار مشقت نشود قضای آن نمازها را بجا بیاورد.
هرگاه در اثناء طواف عذرى پيدا شد، یا حاجت ضروری برای خودش یا دیگری پیش آید و طواف واجب خود را قطع کند، اگر عذر مذكور بعد از تجاوز از نصف (سه شوط و نیم) بوده، پس از رفع عذر برمى‌گردد و طواف را تكميل مى‌كند، ولى اگر قبل از آن بوده، آن طواف را رها كرده، دوباره از اوّل شروع مى‌كند و احتياط مستحب در فرض اوّل اتمام و اعاده است.
عمره‌ای که برای پدرش انجام داده صحیح بوده ولی عمره‌ای به ذمه‌اش هست که هرگاه توانست باید آن را انجام دهد.
هرگاه كسى از روى اضطرار و ناچارى از بيتوته در منى خوددارى كند گناهى بر او نيست و كفّاره هم ندارد و حجش نيز صحيح است.
كسى كه مى‌دانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همین نيّت از صفا شروع كرده، ولى رفت‌وبرگشت را يك دور حساب نموده و درنتیجه چهارده دور سعى كرده، احتياط آن است سعى را اعاده كند و اين احتياط ترك نشود.
نمی‌تواند آن را بفروشد و نه باز پس دهد. باید آن را معدوم کند و خداوند ان‌شاءالله جبران خواهد کرد. مگر این‌که به افراد و مراکزی بفروشد که یقین دارد در موارد تحقیقاتی مشروع از آن استفاده می‌‌کنند.
اگر تنها از اعمال منى ممنوع گردد براى رمى و قربانى نايب مى‌گيرد، سپس موى سر را مى‌تراشد يا كوتاه مى‌كند و از احرام بيرون مى‌آيد و بقيّه اعمال مکه را شخصاً انجام مى‌دهد و اگر وقوف‌ها را انجام داده و فقط از انجام اعمال منى و اعمال مکه ممنوع شود، براى رمى و قربانى نايب گرفته، سپس تقصير مى‌كند و بعد براى اعمال مکه نايب مى‌گيرد و در تمام اين صورت‌ها حج او صحيح است و از احرام بيرون مى‌آيد.
چنانچه پس از بازگشت از منى به مکه متوجّه شد كه رمى جمره را بجا نياورده، بايد به منى بازگردد و آن را بجا آورد؛ ولى اگر روز سيزدهم بگذرد، بايد آن را در سال آينده در همان ايّام قضا كند و اگر نمى‌تواند، كسى را نايب بگيرد كه براى او قضا كند.
اگر كسى پس از انجام اعمال حج تمتّع متوجّه شود كه چند شوط از طواف را، در طواف حج يا عمره، سهواً از داخل حجر اسماعيل انجام داده، حج او صحيح است، ولى بايد آن طواف را تكميل كند، سپس نماز طواف را اعاده نمايد.
احرام كسى كه ختنه نشده صحيح است، ولى طواف و نماز طواف‌های او باطل است و در احرام باقى مى‌ماند. مگر آن‌که ختنه‌کرده و سپس طواف و نماز طواف را بجاى آورد.
اگر جاهل قاصر بوده، نمازهای سابقش صحیح است.
هرگاه قبل از غروب آفتاب كوچ كند، اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، درصورتی‌که يادش بيايد اگر امكان دارد بايد بازگردد و اگر مراجعت نكند گناهكار است و بنا بر احتياط كفّاره نيز دارد و اگر يادش نيامد چيزى بر او نيست.
