درصورتی‌که زائر نتواند اين عبارات را به عربى صحيح ادا كند، بايد آن را ياد بگيرد و اگر نتواند، يا وقت نباشد، كافى است ديگرى شمرده شمرده براى او بخواند و او تكرار نمايد و چنانچه قادر بر تلفّظ صحيح نباشد، احتياط آن است آنچه را مى‌تواند بخواند و ترجمه آن را نيز بگويد.
گذشتن از ميقات بدون احرام حرام است. بنابراینجايز نيست اختيارآ احرام را از ميقات تأخیر بيندازد. بلكه احتياط واجب آن است كه از محاذات ميقات هم بدون احرام عبور نكند؛ اگرچه ميقات ديگرى بعدازآن باشد. البته اگر ميقات ديگرى در پيش داشته باشد در اين صورت احرام از ميقات دوم صحيح است؛ هرچند كار خلافى كرده است.
شخص گنگ بجاى گفتن «لبّيك» با دست خود اشاره مى‌كند و زبان خود را طبق معمول حركت مى‌دهد و بهتر است علاوه بر اين، كسى به نيابت از او نيز لبّيك بگويد، ولى واجب نيست.
هر وقت به هوش آمد به میقات بازگردد و محرم شود و اگر نتواند به ميقات برگردد از همانجا كه هست محرم شود و اگر وقت احرام گذشته حجّش فوت شده است.
در احرام فقط یک‌بار لبّيك گفتن (به صورتی كه گفته شد) واجب است و بعدازآن، مستحب است آن را در حالات مختلف به مقدار امكان تكرار كند؛ يعنى در موقع سوارشدن بر مركب و پياده شدن و گذشتن از پستی‌ها و بلندی‌ها و پس از خواب و بعد از نمازها تكرار مى‌نمايد.
بهتر است مردان صداى خود را به لبّيك بلند كنند.
هرگاه از روى علم و عمد بدون احرام از ميقات بگذرد، بايد به ميقات بازگردد و مُحرم شود و اگر نتواند بازگردد حج او باطل است و بايد سال بعد بجا آورد.
بلند گفتن تلبیه توسط زنان جايز است. هرچند نامحرم بشنود.
هرگاه از روى جهل يا فراموشى در ميقات محرم نشود، هنگامی‌که يادش آمد اگر بيرون حرم است، بايد از همانجا احرام ببندد و اگر وارد حرم شده به بيرون حرم (مثلاً تنعيم) برود و احرام ببندد و اگر نمى‌تواند از حرم بيرون برود، از همانجا كه هست احرام مى‌بندد.
در احرام عمره تمتّع واجب است مُحرم هنگامی‌که خانه‌هاى مکه را مشاهده كرد «لبّيك» را قطع كند و در احرام حج به هنگام ظهر روز عرفه و در عمره مفرده واجب است هنگام مشاهده كعبه اگر از مکه براى احرام به خارج‌رفته است و هنگام داخل شدن به منطقه حرم اگر از خارج مکه به‌سوی آن مى‌آيد، لبّيك را قطع كند.
اگر بازگشت به ميقات ممكن نيست، بايد از أدنى الحل (مانند تنعيم) محرم شود؛ مگر این‌که ترك احرام از ميقات بدون عذر باشد، كه در اين صورت نمى‌تواند حج بجا آورد. هرچند احتياط مستحب آن است كه از ادنى الحل يا هر جا كه مى‌تواند محرم شود و اعمال حج را بجا آورد و سال آينده دوباره به حج برود.
هرگاه از روى جهل يا فراموشى در ميقات محرم نشود، هنگامى كه يادش آمد اگر بيرون حرم است، بايد از همان جا احرام ببندد، واگر وارد حرم شده به بيرون حرم (مثلا تنعيم) برود و احرام ببندد، و اگر نمى‌تواند از حرم بيرون برود، از همان جا كه هست احرام مى‌بندد.
هرگاه محرم «لبّيك» واجب را، چه عمداً و چه براثر عذر، نگفته باشد، محرمات احرام بر او حرام نمى‌شود و اگر چيزى از محرمات احرام كه كفّاره دارد انجام دهد، كفّاره بر او واجب نمى‌شود. همچنين اگر «لبّيك» اوّل را با ريا باطل كند.
چنانچه عمداً غلط گفته اعمالش صحيح نيست و اگر عمدى نبوده، بلكه از روی فراموشى، یا ندانستن مسئله بوده، اعمالش صحیح است.
چنانچه زن در حال عادت ماهيانه باشد و خيال كند احرام بستن براى او جايز نيست و در ميقات احرام نبندد، اگر مى‌تواند، بايد به ميقات برگردد و مُحرم شود و اگر نمى‌تواند، به خارج حرم رود و در انجام احرام ببندد و اگر نمى‌تواند، از همانجا كه هست احرام ببندد و حج و عمره او صحيح است.
