مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

حق الناس است.

باید حق خود را از کسی که تصرف کرده (جهاد) بگیرید.

جایز نیست و اگر عرفا خسارتی وارد شده است باید جبران شود و اگر آبرویی رفته نیز اعاده شود.

صاحب درخت شخص اول است و احتیاط آن است که حق الزحمه شخص دوم طبق عرف و عادت پرداخت شود.

در صورتی که سرویس بهداشتی عمومی بوده واجب نیست چیزی به نظافتچی بدهند ولی بهتر آن است که رضایت وی را جلب نمایند.

اگر حق الله است نباید اقرار به گناه کند اما در عین حال دروغ هم نگوید اما اگر حق الناس است باید شجاعت کند و بدون نیاز به دادگاه حق را به حقدار برساند.

این کار را ترک کنید.‌

شأنیت حاصل از مال حرام شأنیت محسوب نمی شود.‌

سادات محترمند و سزاوار است احترام آنها رعایت شود.

معروف در روایات کبوتر، خروس و پرستوست نه هر پرنده ای.

با توجه به اینکه فضله گربه نجس است و بودن موی آن بر لباس نماگزار موجب فساد نماز او می شود سزاوار است جز در موارد ضرورت از آن پرهیز شود و روایت مذکور شاید ناظر به موارد ضرورت باشد.

صباح اول روز و وقت پيدا شدن سرخى آفتاب در افق است؛ و مساء آغاز شب است و گاه به انتهای روز نیز اطلاق می‌شود و گاه بعدازظهر تا نصف شب را مساء می‌گویند.

راننده اگر عاقل و بالغ بوده مسئول خسارت است و فرد دیگر که او را تشویق کرده گناه کرده و مستحق تعزیر است.‌

تفحص و تجسس در باره اشخاص مجاز نیست مگر ضرورت مهمی اقتضا کند. ‌

اگر بخشیده‌اند و تحویل داده‌اند نمی‌توانند پس بگیرند ولی چنانچه بچه‌ها معتاد باشند می‌توانند شخص امینی را قرار دهند تا خرج نیازهای ضروری آن‌ها شود.‌