در صورتی که خود فرزند مالی دارد بر عهده اوست در غیر این صورت سزاوار است پدر هزینه تحصیل او را ادامه دهد مگر اینکه هنگام عقد شرط کرده باشند بر عهده شوهر است.
هر گاه ناپدری هنگام عقد قبول کرده شما را تا زمانی که نیاز دارید تحت تکفل خود قرار دهد باید به شرط عمل کند.
دادن جهیزیه جزء وظایف پدر نیست و اگر شیربها گرفته و در برابر آن شرط شده که جهیزیه بدهد و یا در عرف محل گرفتن شیربها مشروط به دادن جهیزیه است و ثابت شود پدر جهیزیه نداده است دختر می تواند معادل آن را به قیمت روز مطالبه کند.
در صورتی که زن بدون عذر موجه تمکین نکند ناشزه محسوب می شود و حق نفقه ندارد ولی اجرای عدالت در حق القسم جاری می شود.
چنانچه خودش توانایی داشته که هزینه هایش را تامین کند پدرش مسئولیتی نداشته و قبول کردن تحت فشار اثری ندارد ولی سزاوار است ورثه به نحوی او را راضی کنند.
در مورد مسکن زن باید تابع شوهر باشد مگر در صورتی که آن مسکن مناسب حال آن زن و درشأن او نباشد ولی در مورد میهمانی رفتن به همراه شوهراطاعت از شوهر واجب نیست.
با همسرتان موافقت کنید و سعی کنید با زبان خوب او را از هر گونه دعوا باز دارید.
در صورتی که عقد مزبور جدی بوده باشد نه صوری، اشکالی ندارد.
چنانچه عقد دوم در باقیمانده عقد اول بوده اشکال داشته و باید دو مرتبه صیغه آن را جاری کنند و لزومی ندارد پدر را از این قضیه مطلع کنند.
احتیاط واجب آن است که از پدر دختر تحقیق و سوال کند.
ازدواج اول او باطل بوده و اگر نزدیکی صورت نگرفته عقد دائم صحیح است.
هرگاه مصلحت دختر ایجاب کنند می توانند عقد موقت برای آنها بخوانند.
عقد اول که بدون اذن ولی یا حاکم شرع بوده باطل است و چنانچه عقد دوم به مصلحت آن بچه باشد مانعی ندارد اما در صورت دسترسی به پدر یا جد پدری باید از آنها اجازه بگیرد.
اگر اجازه پدر مشروط به این مبلغ بوده عقد مذکور جایز نیست اما اگر مشروط نبوده و تنها ذهنیت او بوده عقد با مقدار مهریه که دختر و پسر تعیین کرده اند صحیح است.
اگر سن دختر کم بوده و اقدام به عقد بدون اجازه پدر کرده عقد اول باطل است و می تواند با فرد دوم ازدواج کند.
