مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر بدون هدف دست بر سر و صورت يا بدن خود بكشد و موهايى از او جدا شود، احتياط مستحب آن است كه مقدارى غذا به فقير بدهد.

اگر پنج ناخن دست و پنج ناخن پا را بگيرد، بايد براى هر يك از ناخن‌ها يك مد طعام كفّاره بدهد. همچنين اگر كمتر از ده ناخن از دست‌ها يا پاها را بگيرد.

هرگاه از روى فراموشى، يا غفلت، يا ندانستن مسئله نزديكى كند، ضررى به حج يا عمره او نمى‌زند و كفّاره هم ندارد و حکم حرمت نزدیکی در حال احرام و احکام آن مربوط به كسى است كه عالمآ آن را انجام مى‌دهد.

انجام محرمات احرام از روى جهل يا غفلت يا فراموشى موجب كفاره نمى‌شود و به حج و عمره ضرر نمى‌زند، مگر در صيد كه درهرصورت كفّاره دارد.

یک قسم کافی است.

در قصاص عضو جایز است ولی در قصاص نفس در میان فقها اختلاف است و جواز عفو بعید نیست و احتیاط در مصالحه است ولی دیه خسارتی است که به مقتول وارد می‌شود و از او به ورثه منتقل می‌شود و مجنی علیه نمی‌تواند آن را ببخشد.

آرى دیه بر عاقله است، ولى سهمى از آن به صغیر یا مجنون نمی‌رسد.

در مورد مجنون خمس به مال او تعلّق نمی‌گیرد; ولى مجنون ادوارى در آن زمانى که عاقل است باید خمسش را بپردازد و امّا سفیه اداى خمس مالش با ولی اوست.

هرگاه كسى داراى مقدارى طلا و نقره است، امّا هیچ‌کدام از آن دو به‌اندازه نصاب نيست زكات بر او واجب نمى‏باشد، هرچند قيمت مجموع آن به حدنصاب برسد.

در صورتى که عمداً یا بر اساس سهل انگارى باشد قصاص مى شود، و اگر سهواً باشد و دیه داشته باشد، دیه آن از بیت المال پرداخته مى شود.‌

درصورتی‌که کسی در زمین غصبی گرفتار باشد و نتواند ازآنجا خارج شود نمازخواندن در آنجا مانعی ندارد، اما اگر گرفتار نباشد، باید رضایت مالک را جلب نماید و یا بجای دیگری برود و در آنجا نماز بخواند.

اعاده نماز ظهر کافی است و در مورد نماز مغرب و عشاء هم به همین صورت است.

جايى از لب و مانند آن‌که انسان نداند جزء ظاهر بدن است يا باطن، اگر نجس شود بايد آن را آب بكشد.‌

نمی‌تواند نیت را برگرداند و باید نماز ظهر را مجدد بخواند.

پرداخت مبلغی جدای از مبلغ فطریه مانعی ندارد و می‌تواند به نیت صدقه مستحب یا انفاق باشد.