مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که با حکم حاکم به‌یقین رسیده قضا دارد ولی کفاره ندارد.

اگر بعد از تحقيق يقين كند صبح نشده و چيزى بخورد، بعد معلوم شود كه صبح بوده، روزه صحیح است و اگر ماه رمضان باشد قضا واجب نيست.

این کار جایز نیست و نمی تواند.‌

هرگاه ادامه رابطه با آن‌ها مفسده داشته باشد و یا ترک آن موجب نهی از منکر آنان شود می‌توان موقتاً آن را ترک کرد. در غیر این دو صورت، باید در حدّ واجب صله‌رحم کرد و درعین‌حال امربه‌معروف و نهی از منکر با زبان خوش فراموش نشود.

چنانچه اطمینان به عدالت او داشته باشند کافى است.

اگر نداند كه آبيارى با آب باران بوده يا با آب چاه و مانند آن، فقط یک‌بیستم بر او واجب ‏است.

باید قضا کند.

اين، وصيت به وقف است؛ و چون در این موارد غالباً صیغه وقف نمی‌خوانند، وقف معاطاتي می‌شود.

در اينجا زمين، باير محسوب می‌شود و در ملک او باقي می‌ماند، مگر این‌که اعراض کرده باشد يعني از زمين صرف‌نظر کند يا اعراض عملي ثابت شود؛ ولي اگر اعراض نکند هرچند مدّت طولاني بگذرد مالک است و زمان دخالتي ندارد.

بايد به قصد رجاء(یعنی به امید رسیدن به ثواب) اعتکاف را بجا آورد.

اگر شخصی کالایی را برای دیگری، به‌عنوان وکيل (یعنی از طرف او) بخرد بايد به همان مقداری که خریده بدهد؛ و می‌تواند حق‌الوکاله خود را دريافت کند. ولي اگر به‌صورت خریدوفروش باشد یعنی به اين عنوان که اين جنس را هزار تومان به تو می‌فروشم باشد می‌تواند هزار تومان بفروشد؛ حتی اگر کمتر از این مقدار خریده باشد.

صدق مال غیر می کند و این کار نوعی سرقت است و لازم است علاوه بر برگرداندان مالی که سرقت شده هزینه تعمیر و تعویض شیشه را نیز پرداخت کند.‌

اگر خودش مقصّر بوده و قراردادى با آن مؤسّسه در این زمینه نداشته، دیه ندارد; ولى هرگاه علّت این حادثه آن شرکت بوده یا قراردادى میان شرکت و کارگران است که حوادث ناشى از کار را جبران کنند، دیه چهار انگشت را باید بپردازد و نسبت به از بین رفتن مقدارى از کف دست، مصالحه کنند و دیه هر انگشت یک‌دهم (101) دیه کامل است.

فقط نفر سوّم محارب است و دو نفر دیگر به عنوان معاونت تعزیر دارند و تحقق اخاذی یا عدم تحقق آن فرقی در حکم نمى کند.‌

توسّل به دفاع مشروع در جایی که جان کسى درخطر است، مانعى ندارد