اگر صاحب‌مال بميرد و چند وارث داشته باشد، امانت‌دار بايد مال را به همه ورثه بسپارد، يا به كسى كه وكيل همه آنان باشد بنابراين، اگر تمام مال را فقط به يكى از ورثه بدون اجازه ديگران بدهد ضامن سهم ديگران است.
هرگاه صاحب‌خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بنا بر احتياط واجب بايد به میهمان‌ها بگويد، ولى اگر يكى از میهمان‌ها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد فقط خودش بايد اجتناب كند، مگر اينكه با او معاشرت داشته باشند كه براى جلوگيرى از آلودگى خودش می‌تواند بعد از غذا خوردن به آن‌ها بگويد تا دست و دهان خود را آب بكشند.
قطعاً چنین فردی در اشتباه است و باید او را ارشاد کرد.
شيرهاى كه از بازار مى گيرند و مى دانند فروشنده از اين مسائل باخبر است، پاك و حلال است و تفحّص لازم نيست.
در صورتی که ارزش آن کمتر از یک درهم است می توانند تحقیق مختصری نموده و در صورتی که صاحبش پیدا نشد هم می توانند خود استفاده کنند و هم آنکه صدقه دهند.
آبى كه به‌اندازه كر يا بيشتر بوده، چنانچه شك كنيم از كر افتاده حكم آب كر را دارد و به‌عکس، اگر آبى كمتر از كر بوده و شك داريم كر شده، حكم آب كمتر از كر را دارد.
احکام قسم جاری می شود.
اگر شك كنيم چيز نجسى استحاله شده يا نه نجس است.
آبى كه قبلاً پاك بوده شك داريم نجس شده يا نه پاك است و آبى كه قبلاً نجس بوده شك داريم پاک‌شده يا نه نجس است.
هرگاه آبى مطلق بوده، شك كنيم مضاف شده يا نه مانند سیلاب‌هایی كه نمىدانيم به آن آب مىگويند يا نه حكم آب مطلق را دارد، يعنى می‌توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل كرد، امّا به‌عکس اگر آبى مضاف بوده، شك داريم مطلق شده، حكم آب مضاف را دارد.
اگر شك كند كه مخرج را پاک‌کرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.
هرگاه پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان را گفته يا نه اذان را بگويد، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند، اعتنا به شك نكند.
هرگاه شك كند كه آب نجس به باطن چيزى رسيده يا نه باطن آن پاك است.
