شک در صحت استبراء
اگر شک در صحت استبراء داشته باشد حکم چگونه است؟
اگر استبراء كرده ولى نمى داند درست بوده يا نه اعتنا به شك نمى كند.
اگر استبراء كرده ولى نمى داند درست بوده يا نه اعتنا به شك نمى كند.
هرگاه چيزى پاك بوده شك دارد نجس شده است يا نه پاك است و اگر چيزى قبلاً نجس بوده شك دارد پاکشده يا نه نجس است.
اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا رطوبت ديگر، چنانچه همراه با «جستن» و «شهوت» بوده باشد آن رطوبت حكم منى دارد و اگر اين دو نشانه، يا يكى از آنها را نداشته باشد حكم منى ندارد، ولى در زن و مريض لازم نيست كه با جستن بيرون آيد، بلكه اگر رطوبت هنگامى بيرون آيد كه به اوج شهوت جنسى رسيده است، حكم منى دارد.
چيزى كه معلوم نيست غوره، يا انگور است اگر با آتش بجوشد، حرام نمى شود.
هرگاه غذا دردهان یا لاى دندانها باقیمانده باشد و داخل دهان خون بیاید، چنانچه نداند که خون به غذا سرایت کرده، خوردن آن غذا اشکالی ندارد ولی اگر میداند که خون به آن رسیده، نجس نیست ولی خوردن آن غذا حرام است مگر اینکه خون در آن غذا مستهلک شود.
اگر یقین دارند که در فاصله کمتر از حدّ لازم (یکفرسخ) نماز جمعهای برپاشده، ولى شک دارند که آن نماز قبلاً برگزارشده یا نه و یا شک دارند که آن نماز مقارن با آنها برگزار میشود یا نه در هر دو صورت میتوانند خود نماز جمعهای تشکیل دهند و همچنین است درصورتیکه نسبت به اصل انعقاد نماز جمعه دیگر، اطمینان نداشته باشند.
اختیاردارند که یکرکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته بخوانند.
اختیار دارند که یکرکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته بخوانند.
هرگاه مردى همسر معتكفش را طلاق رجعى دهد، بر زن واجب است كه براى سپرى كردن عدّه طلاق به منزلش بازگردد. بنابراين، اعتكافش باطل مى شود، و چنانچه واجب نامعيّن و غيرمحدود بوده پس از تمام شدن عدّه بايد آن را از سر گيرد. و اگر واجب معيّن و محدود بوده، اقوى بطلان اعتكاف و رعايت عدّه است، مشروط بر اينكه وجوب اعتكاف بخاطر نذر يا اجاره بوده باشد. (هر چند ما در اصل عبادات استيجاريّه اشكال داريم) و اگر به غير نذر و اجاره واجب شده، احتياط تقديم عدّه است، چون اهميّت دارد.
در فرض سؤال لعان معنی و مفهوم ندارد و فرزند متعلق به شوهر است مگر اینکه بتواند با دلیل قطعی ثابت کند که فرزند از او نیست مثل اینکه ثابت شود سالهاست از زوجه دور است و دراینبین زوجه صاحب فرزند شده است.
همسرش باید از او جدا شود و بر او حرام است و نیازى به طلاق ندارد.
زوجه باید به شرطی که با او شده عمل نماید و اگر بهشرط عمل ننماید هبه از سوى ورثه قابلفسخ است.
ادعای هیچکدام قابلقبول نیست امّا اگر نسبت به یک نفر هر دو گروه توافق دارند وصی بودن او محرز است.
در فرض سؤال روزه بگیرد و هرگاه شوهر از او خوردن غذا و ... را خواست انجام دهد و بعد قضای آن روز را بجا آورد.