مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

می‌تواند به نیّت مافی الذمه بخواند.

در فرض سؤال اشکال ندارد.

نماز باطل نمی‌شود ولی اگر چیزی از واجبات نماز را در حال تردید خوانده است باید آن مقدار را اعاده کند

اگر وسوسه را از خود دور کنید و به دستورالعمل ما عمل کنید نمازخواندن نه‌تنها موجب اضطراب نمی‌شود بلکه باعث نشاط شما می‌شود. منشأ وسواس، ناآگاهي نسبت به مسائل شرعي است و تنها راه‌حل آن، آشنا شدن به احکام ديني و بی‌اعتنایی به وسواس است. وظيفه شما اين است که مانند ساير مردم متدين عادي عمل کنيد (هرچند به نظر خودتان کافي نباشد) و بيش از آن وظیفه‌ای نداريد. ما مسؤوليت اعمال شمارا بر عهده می‌گیریم. اگر با دقت به دستور فوق عمل کنيد ظرف مدت کوتاهي نجات می‌یابید. براي موفقيت شما در عمل به دستور فوق دعا می‌کنیم.منشأ وسواس، ناآگاهي نسبت به مسايل شرعي است و تنها راه حل آن، آشنا شدن به احکام ديني و بي اعتنايي به وسواس است. وظيفه شما اين است که مانند ساير مردم متدين عادي عمل کنيد (هرچند به نظر خودتان کافي نباشد) و بيش از آن وظيفه اي نداريد. ما مسؤوليت اعمال شما را برعهده مي گيريم. اگر با دقت به دستور فوق عمل کنيد ظرف مدت کوتاهي نجات مي يابيد. براي موفقيت شما در عمل به دستور فوق دعا مي کنيم.

چنانچه با تلقین بتواند نماز را بخواند احتیاط آن است که انجام دهند و نمازهایی که براثر نارسایی فکر انجام نداده، قضای آن‌ها بر پسر بزرگ‌تر واجب نیست.

زشت و زننده است و باید ترک شود.‌

در صورتی که برخلاف مقررات است جایز نیست.‌

از آنجایی‌که امکان وضو گرفتن مثلاً با آوردن ظرف در داخل اتاق محل قرنطینه شما هست. تیمم کافی نیست.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند و سختي کار مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، بايد ساعت کاري خود را تغيير دهد و يا در ماه رمضان کارهاي سبک‌تری انجام دهد. در غير اين صورت، تنها مجوز افطار اين است که در برخي روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعي از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد و تا ماه رمضان سال آينده قضاي آن را بجا آورد.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند و روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند و هرگاه به‌واسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزه‏هايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر به‌واسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزه‌هایی را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیش‌آمده است.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند.

اگر نذر شما مقیّد به شکل خاصی نبوده، یا تنها نذر اطعام بوده، تغییر مزبور اشکالى ندارد; ولى اگر مقیّد به خانه و مسجد و سفره دسته‌جمعی و مانند آن بوده در بسته‌بندی بهداشتی بین نمازگزاران پخش‌کنید.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند.