هرگاه چيز نجسى را بشويند و عين نجس برطرف شود امّا بو يا رنگ آن بماند ضررى ندارد و اگر شك كند عين نجس مانده يا نه بايد بيشتر بشويد تا يقين كند از بين رفته است.
اگر شروع به خواندن سوره کرده و در خواندن حمد شک کند یا به رکوع یا قنوت رفته و شک در حمد یا سوره کند نباید به شک خود اعتنا کند و نماز در این حالت صحیح است.
در صورتی که گرفتار وسواس هستید اعتنا نکنید و اگر چنین نیست و خون آشکار شده و یقین قلبی دارید باید نمازها را قضا نمایید و همه چیزهایی که یقین دارید آلوده شده را آبکشی کنید مگر اینکه موجب غسر و حرج شود.
چنین کارهایی صحت شرعی ندارد و قابل‌اعتنا نیستند.
شک مذکور در حالت نشسته موجب باطل شدن نماز می شود.
شک مذکور در حالت نشسته موجب باطل شدن نماز می‌شود.
باید برگردد و رکوع را بجا آورد و دو سجده را نیز بعد از رکوع بجا آورد.
چنانچه صاحب زمين و زارع از آن صرف نظر نكرده باشند حاصل سال دوم مطابق سال اوّل بايد تقسيم شود.
هرگاه به جاى غسل تيمّم كند و بعد كارى كه وضو را باطل مىكند انجام دهد براى نمازهاى بعد فقط بايد وضو بگيرد و اگر نمى تواند وضو بگيرد به جاى آن تيمّم كند.
لازم نيست در موقع نيّت معيّن كند كه تيمّم او بدل از غسل است يا بدل از وضو، همين اندازه كه قصد اطاعت امر الهى را دارد كافى است، حتّى اگر يكى را به جاى ديگرى نيّت كند امّا قصد او اطاعت امر واقعى الهى باشد صحيح است.
باید نمازهایی که بالباس نجس خوانده‌شده است قضا شود.
درصورتی‌که صاحبان آن را نشناسد و مقدار آن را نداند تخمیس می‌شود و اگر سال هم بر آن گذشته باشد به خاطر گذشتن سال، بار دیگر تخمیس می‌شود.
باید نماز را اعاده نماید و اگر وقت نماز گذشته است نماز را قضا نماید.
اگر شخصى را مأمور خريدارى حيوان قربانى و ذبح آن كند و نايب مأموريتش را انجام دهد و پس‌ازآن حاجى احتمال دهد كه نايب به شرايط درست عمل‌نکرده، آن ذبح كافى است و نبايد به اين احتمال توجّه‌ی كند.
در موقع نماز آیات در رکعت اول و دوم برای مأموم روشن می‌شود که اشتباه است ولی نمازهای دیگر ممکن است تا آخر روشن نشود، بنابراین در نماز آیات هم اگر در رکوع آخر اقتدا کند و نماز را ادامه دهد و بعداً متوجه شود که نماز آیات بوده نمازش صحیح است.
