مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر تولید مستی کند مانند خمر، تعزیر دارد و تعزیر آن می تواند فقط یک شلاق کمتر از حد شرب خمر باشد.‌

جایز نیست و اگر عرفا خسارتی وارد شده است باید جبران شود و اگر آبرویی رفته نیز اعاده شود.

نماز در فرض مذکور باطل است.

هرگاه بدهکار گروگانى نپرداخته و غیر از خانه مسکونی‌اش و وسایل ضرورى خانه مال دیگرى نداشته باشد، طلبکار نمی‌تواند طلب خود را از او بخواهد، بلکه باید مهلت بدهد، ولى اگر مالى را که گرو گذاشته، طلبکار می‌تواند آن را بفروشد و طلب خود را بردارد (حتّی اگر جزء مستثنیات دین باشد).

هرگاه بدهكار از دنيا برود تمام بدهی‌های او (هرچند مدّت آن نرسيده باشد) بايد پرداخت شود و طلبكاران مى‏توانند آن را مطالبه نمايند.

صلح صحيح نيست و بدهكار نسبت به مقدار اضافى مديون است، مگر اين‏كه چنان چه طلبکار مقدار طلب خود را هم مى‏دانست باز به اين صلح راضى می‌بود.

حواله صحيح است، مثلاً اگر طلب كسى را در دفتر نوشته باشد و پيش از ديدن دفتر حواله بدهد بعد دفتر را ببيند و به طلبكار مقدار طلبش را بگويد حواله صحيح است، به‌شرط این‌که حدود بدهى معلوم باشد.

نمازخواندن بالباسی که به تخم کلاغ آغشته شده است اشکالی ندارد.

اگر جامه احرام يا بدن را تطهير نكند كفّاره ندارد.

اگر در بين طواف بدن يا لباس او نجس شود، همچنین اگر در بين طواف نجاستى در بدن يا لباس خود ملاحظه كند و احتمال دهد كه در همان حال طواف حاصل‌شده، دست از طواف برمی‌دارد و لباس يا بدنش را آب مى‌كشد، سپس طواف را از همان‌جا كه قطع كرده بود ادامه مى‌دهد و طوافش صحيح است؛ خواه قبل از انجام‌ نصف طواف (سه شوط و نیم) باشد، يا بعدازآن.

هرگاه شخصی مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن آن نماز را به هم نمی‌زند بايد همان موقع آن را آب بكشد، يا عوض كند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممكن نيست بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند و اين در صورتى است كه وقت تنگ نباشد و الا با همان حال نماز بخواند و نماز او صحیح است.

اگر چند زخم در بدن وجود دارد و به‌طوری نزدیک هم است که یک زخم حساب می‌شود تا وقتی‌که همه خوب نشده است نمازخواندن با آن‌ها اشکال ندارد، ولى اگر به‌اندازه‌ای از هم دور است که هرکدام‌یک زخم حساب می‌شود، هرکدام خوب شود باید بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.

اگر واقعاً وقت نداشته نماز صحیح است و الا باید قضا کند.

در فرض مسئله دليلى بر وجوب و جواز این‌گونه درمان‌ها نداريم. ولى اگر بيمار خودش با علم به اين عوارض راضى بشود مانعى ندارد.

در این صورت نیز واجب است.