مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بر اشخاصى كه بايد شب سيزدهم در منى بمانند، واجب است روز سيزدهم رمى جمرات كنند.

در روز يازدهم و دوازدهم، واجب است هر سه جمره "اولی، وسطی و عقبی " را به ترتیب می‌کند؛ يعنى اوّل «جمره اولى» بعد «جمره وسطى» و سپس «جمره عقبه» را ـ كه آخرين جمره است ـ سنگ بزند. (اين مربوط به‌روز يازدهم و دوازدهم است؛ ولى در روز دهم، يعنى روز عيد، فقط جمره عقبه را رمى مى‌كند). تمام اين سه جمره علامت دارد و نام آن‌ها روى تابلوها نوشته‌شده است.

اگر بعد از گذشتن وقت هر سه روز، يقين كند كه در يك روز رمى نكرده، ولى دقیقاً نداند كه كدام روز بوده، كافى است يك روز را به نيّت ما فى الذّمّه قضا كند.

هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات سه‌گانه، يقين پيدا كند كه يك، يا دو، يا سه سنگ، از يكى از سه جمره ناقص شده، بايد به هر مقدار كه احتمال نقصان مى‌دهد به هر سه جمره بيندازد و اگر يقين كند به يكى از جمرات كمتر از چهار سنگ زده، احتياط واجب آن است كه همه را از سر بگيرد.

در صورت شك اعتنا نكنيد و اگر يقين داشته باشيد كه از خارج حرم آورده‌اند از آن‌ها براى رمى استفاده نكنيد، مگر این‌که مدّتى بماند و جزء مشعر محسوب شود.

اشكالى ندارد؛ هرچند با زدن مقدار قطعى باقيمانده، وظيفه‌اش را انجام داده و بقيّه اضافه بوده است.

هرگاه بعد از شروع به رمى جمره بعدى، در تعداد سنگ‌هایی كه به جمره قبل زده شك كند، چنانچه يقين داشته باشد كه چهار سنگ به جمره قبلى پرتاب كرده و نسبت به سه سنگ ديگر مشكوك باشد، احتياط واجب آن است كه مقدار مشكوك را به‌جا آورد، هرچند بعد از تكميل رمى جمره بعدى باشد و اگر در كمتر از چهار سنگ شك كند تا مقدار چهار سنگ را اعتنا نكند و بگويد انشاء الله بجا آورده‌ام و سه سنگ ديگر بزند؛ بنا بر احتياط واجب.

هرگاه قبل از شروع رمى جمره دوّم، شك كند كه هفت سنگ به جمره اوّل پرتاب كرده يا كمتر، بايد برگردد و كسرى احتمالى را جبران كند تا يقين به رمى هفت سنگ پيدا كند، هرچند از عمل منصرف شده باشد.

اگر موقع رمى جمره عقبه شك كند جمره اولى يا وسطى يا هر دو را رمى كرده يا نه؟ يا صحيح انجام داده يا نه؟ اعتنا به شك نمى‌كند.

هرگاه پس از پرتاب سنگ شك كند كه صحيح پرتاب كرده يا نه، اعتنا نمى‌كند.

هرگاه بعد از گذشتن روزى كه رمى در آن روز واجب است، شك كند كه آن را انجام داده، يا نه (مثلاً روز يازدهم شك كند رمى روز عيد را بجا آورده، يا نه؟) به شك خود اعتنا نمى‌كند.

كسى كه رمى بعضى از جمرات را فراموش كند همانند كسى است كه تمام آن‌ها را فراموش كرده، بلكه كسى كه كمتر از هفت سنگ در تمام جمرات يا بعضى از آن‌ها انداخته، همين حكم را دارد؛ (بنا بر احتياط واجب). یعنی اگر از منى به مکه برود، چنانچه تا روز سيزدهم متوجّه شود بايد برگردد و انجام دهد و درصورتی‌که خودش نتواند، بايد نايب بگيرد و اگر بعد از روز سيزدهم متوجّه شود، يا عمداً آن را به تأخیر اندازد، بايد خودش يا نائبش در سال بعد در همان ايّام قضا نمايد و حجش صحيح است؛ و اگر زمانى يادش بيايد كه از مکه خارج‌شده، واجب است خودش در سال بعد قضاى آن را بجا آورد و در صورت عدم امكان، كسى براى او نيابت كند.

اگر رمى جمرات را فراموش كند و زمانى يادش بيايد كه از مکه خارج‌شده، واجب است خودش در سال بعد قضاى آن را بجا آورد و در صورت عدم امكان، كسى براى او نيابت كند.

اگر كسى رمى جمرات سه‌گانه را فراموش كند و از منى به مکه برود، چنانچه تا روز سيزدهم متوجّه شود بايد برگردد و انجام دهد و درصورتی‌که خودش نتواند، بايد نايب بگيرد و اگر بعد از روز سيزدهم متوجّه شود، يا عمداً آن را به تأخیر اندازد، بايد خودش يا نائبش در سال بعد در همان ايّام قضا نمايد و حجش صحيح است.

اگر كسالت داشته و معذور بوده و نايب گرفته و نايب به وظيفه‌اش عمل كرده عمل او صحيح بوده و نياز به قضا نداشته است و درهرصورت، تكرار به شكلى كه نوشته‌ايد صحيح نيست.