اوّل بنا بر احتیاط واجب بايد محرم به احرام حج شود سپس آن اعمال را بجا آورد و تجديد تلبيه و اعاده سعى بعد از انجام آن اعمال لازم نيست.
هرگاه لقطه حرم را، كه یک‌درهم يا بيشتر ارزش دارد بردارد، بايد اگر مى‌تواند آن را به شخصى مطمئنى بسپارد تا در صورت امكان يك سال در جستجوى صاحبش باشد و اعلام كند و اگر بعد از يك سال صاحبش پيدا نشد و اميدى به پيدا شدن صاحبش ندارد، آن را صدقه مى‌دهد، ولى چنانچه پس از صدقه دادن، صاحبش پيدا شود و راضى به صدقه نگردد، احتياط واجب آن است كه قيمت آن را به او بدهد و درهرحال تملّك چنين لقطه‌اى جايز نيست و چنانچه تملّك كند مالك نمى‌شود و ضامن آن است و اگر از ابتدا نسبت به پيدا كردن صاحبش کاملاً مأيوس باشد مى‌تواند بلافاصله آن را از طرف صاحب اصلى به شخص نيازمندى صدقه دهد.
در مواردى كه اين اعمال را مقدّم مى‌دارد احتياط واجب آن است كه محرم به احرام حج شود، سپس آن‌ها را انجام دهد.
اگر لقطه (گمشده) حرم را برداشت، چنانچه قيمت آن كمتر از یک‌درهم باشد مى‌تواند آن را تملّك و مصرف نمايد و اگر تملّك نكرد و كوتاهى ننمود ضامن نيست، ولى اگر بدون قصد تملّك آن را نزد خود نگاه داشت و در نگهدارى آن كوتاهى و تفريط كرد، ضامن است و اگر قصد تملّك كرد و قبل از آن‌که آن را مصرف كند صاحبش پيدا شد، بايد آن را به صاحبش بازگرداند.
هرگاه حاجى چيزى در حرم پيدا كند، احتياط واجب آن است كه برندارد.
خوف حاصل از مجرّد احتمال عقلایى کفایت می‌کند.
اگر شک دارد، بگوید ان‌شاءالله خمس آن را داده است.
درصورتی‌که احتمال می‌دهد پدر خمس را داده اشکالی ندارد در غیر این صورت باید خمس آن را بدهد.
لازم نيست نزدیک‌ترین زمان به وقت وقوف را انتخاب کنند.
ما احتياط مىكنيم و مىگوييم تا گذشت يك سال بر آن پول، خمس ندارد.
قطعاً اگر منبع پول مخمس نبوده درآمد آن نيز از ابتدا مشمول حكم خمس مىشود و مخمس نمودن آن الزامى است؛ و سود تابع اصل مال است. پس اگر اصل مال مخمّس نشده بود به اين معناست كه یک‌پنجم سود آن نيز از خمس اصل مال به‌دست‌آمده كه او حقى در اين خمس نداشته پس بايد اين خمس و به نسبت سود آن (كه یک‌پنجم كل سود است) را بپردازد.
احتياط واجب آن است كه ترك نكنند.
با توجّه به اينكه قراردادى بين مردم و سازمان حج در مورد سود منعقد نشده و آن‌ها با ميل خود آن را می‌پردازند اشكالى ندارد؛ و هرگاه سود را جزء هزينه حج به‌حساب آورند، خمس نيز به آن تعلّق نمی‌گیرد.
اعمال مکه را بايد بعد از اعمال منى (رمى جمره عقبه، قربانى و تقصير) بجا آورد؛ ولى چند گروه مى‌توانند قبل از رفتن به عرفات آن‌ها را بجا آورند: 1. زن‌هایی كه ترس دارند هنگام بازگشت از منى گرفتار عادت ماهانه، يا وضع حمل گردند و نتوانند در مکه بمانند تا پاك شوند و اعمال خود را بجا آورند.2. بيمارانى كه نتوانند در ازدحام جمعیت طواف و سعى را بجا آورند.3. پيرمردان يا پيرزنانى كه از انجام اين اعمال هنگام بازگشت از منى به خاطر زيادى جمعیت عاجز باشند، يا خوف خطر يا ضرر داشته باشند.4. تمام كسانى كه مى‌دانند بعد از مراجعت به علّتى قادر به انجام اين اعمال نيستند و يا فوق‌العاده به‌زحمت مى‌افتند (و فرقى ميان طواف نساء و طواف حج در اين مسئله نيست).
